คำตอบ…ไม่จำเป็นต้องพูดภาษาอังกฤษกับลูกตลอดเวลาครับ เราเลือกระบบการสอนได้เอง ซึ่งประเด็นนี้มีคนเข้าใจผิดจำนวนไม่น้อย หลายคนที่ได้ยินเรื่องราวของการสร้างเด็กสองภาษามา คนที่สนใจก็เริ่มทำเลยโดยไม่ได้ศึกษาแนวคิดแต่อย่างใด และคิดว่าต้องพูดภาษาอังกฤษกับลูกตลอดเวลา ทั้งที่ตัวเองไม่พร้อม คุณภาพเสียงไม่ดีและไม่มีการเตรียมตัว
ส่วนบางคนที่ไม่เห็นด้วยก็ต่อว่าต่อขานต่างๆนานา คิดว่าการพูดภาษาอังกฤษตลอดเวลาจะทำให้ลูกห่างเหินจากพ่อแม่และไม่มีความสุข เพราะว่าภาษาที่ใช้ในการสื่อสารแบบลึกซึ้งนั่นก็คือภาษาแม่ถูกปิดกั้นไป จะต้องมาพูดคุยภาษาอังกฤษอย่างเดียว
ผมอยากจะให้ทบทวนหลักข้อที่เจ็ดของแนวคิดเด็กสองภาษาคือ “เลือกระบบให้เหมาะสมกับตัวเอง”
พ่อแม่พูดกันเองพูดภาษาอะไร?
ไม่ว่าคุณจะเลือกระบบในการฝึกเป็น “หนึ่งคนหนึ่งภาษา” หรือ “หนึ่งเวลาหนึ่งภาษา” การสนทนาระหว่างพ่อกับแม่หรือคนในบ้านสามารถคุยด้วย “ภาษาไทย” ตามปกติครับ ให้ใช้ชีวิตตามปกติ เด็กจะไม่งงและไม่สับสน เพราะเขาแบ่งโหมดจากคน แต่ก็อาจจะมีสงสัยบ้าง เมื่อเขาโตขึ้นและอาจจะถามว่า “ (พ่อหรือแม่) พูดไทยได้ ทำไมไม่พูดภาษาไทยกับหนู?”
คุณสามารถตอบเลี่ยงๆไปตามที่นึกได้ สำหรับผมเอง เมื่อเพ่ยเพ่ยโตขึ้นมา เขาก็ถาม แต่คนอื่นช่วยตอบแทนว่า “ผมพูดไทยได้แต่พูดไม่เก่ง” เด็กก็ไม่ว่าอะไร ปัจจุบันก็คงเข้าใจแล้วว่าผมพูดไทยได้ แต่ก็ยังคงติดพูดกับอังกฤษกับผมจนถึงปัจจุบัน