Posted by MamaNoi&Porjai on November 4, 2010 at 12:05pm
เมื่อเดือนที่แล้วค่ะ ไปซื้อของที่ห้างแห่งหนึ่งแล้วเข้าห้องน้ำ ระหว่างยืนล้างมืออยู่ ได้ยินเสียงแม่ลูกคุยกันในห้องน้ำค่ะ
ลูกชาย : เอาอีกแม่ เอาทิชชูอีก
แม่: พูดว่า more ซิครบลูก
ลูกชาย: เอาอีก
แม่: more ลูก more
ลูกชาย: more
จากนั้นก็ออกมาจากห้องน้ำ ตัวเองก็เลยยิ้มทักทายแล้วถามว่ากี่ขวบแล้วคะ คุณแม่ตอบว่า สามขวบกว่า ค่ะแต่ไม่ยอมพูดเลย คุณครูที่รร.บ่นว่าทำไมลูกคุณไม่ยอมพูดภาษาอังกฤษเลย
ตัวเองถามต่อว่า คุณแม่สอนลูกสองภาษาด้วยรึเปล่าค่ะ
คุณแม่ตอบว่า เปล่าค่ะ พอดีส่งลูกเรียน รร.อินเตอร์ตั้งแต่สองขวบ แต่ครูฝรั่งบอกว่าให้พ่อแม่พูดภาษาอังกฤษกับลูกที่บ้านด้วย เพราะไม่งั้นลูกจะไม่ยอมพูดที่รร. และพูดไม่ได้เลย
อ้าว…เป็นงั้นไป ส่งลูกไปเรียนรร.อินเตอร์พูดภาษาอังกฤษกับครูฝรั่ง แต่ครูสั่งให้พ่อแม่พูดด้วย……แล้วตัวเองก็กลับมานั่งคิด แล้วจะส่งไปทำไมเนี่ย (เสียเงินตั้งแพง อิอิ)
พออ่านมาถึงตรงนี้….เริ่มเห็นแล้วใช่มั้ยคะ ว่า รร.เป็นแค่บางส่วนเท่านั้น ที่เหลือคือที่บ้าน พ่อแม่ และสภาพแวดล้อม
ก็เหมือนกันกับการที่เราเรียนภาษาอังกฤษที่รร.ไทย ครูก็สอนได้ดี ทั้งแกรมม่า ไวยากรณ์ สนทนา แต่พอกลับมาที่บ้านเราไม่ได้ใช้ ออกนอกบ้านเราไม่ได้ใช้ คนในสังคมส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้(เพราะไม่ใช่ภาษาราชการ หรือภาษาพ่อภาษาแม่)……..พอเนิ่นนานไป…..เราก็ลืม…….. แถมหลายๆ คนแทนที่จะโทษตัวเอง แต่ หันกลับไปโทษระบบการศึกษา อย่างโน้นอย่างนี้
และแล้ว….เมื่อได้อ่านหนังสือของคุณบิ๊ก ก็ได้หันกลับมามองตัวเอง เราเนี่ยภาษาก็แย่ (ไม่โทษอะไรทั้งนั้น เพราะทุกอย่างเราทำเช่นนั้น จึงเป็นเช่นนี้ 5555) แต่ก็อยากให้ลูกได้ จึงได้เริ่มไปพร้อมๆ กับลูก (ต้องขอขอบคุณ คุณบิ๊กกับแนวคิดเด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ค่ะ) ก่อนอื่นเราต้องเริ่มจาก ความเชื่อ เชื่อว่าทำได้จริง มีจริง …แล้วก็เริ่ม
น้องพอใจเริ่มสองภาษา แบบผิดๆถูกๆตอน ขวบกับหกเดือน จากนั้นอีกสองเดือนก็เข้าร่วมเวิร์คช็อป10 เราจริงเริ่มนับหนึ่งใหม่พอกลับมาบ้านก็ตกลงกันว่าให้คุณพ่อใช้ OPOL ส่วนคุณแม่ก็ป้อนศัพท์ให้เรื่อยๆ พอทำได้ซัก 3-4 เดือน …เอ้..ทำไมภาษาไทยไปโลดขนาดนี้ แม่ก็เลยตัดสินใจใช้ OTOL ด้วย เพราะลูกจะได้เจอกับคุณพ่อก็แค่สัปดาห์ละครั้ง น้องพอใจอาจจะไปได้ช้าๆ หรือช้ามากๆ แต่เราก็ไม่ท้อนะคะ เราทำไปเรื่อยๆ ทำให้เต็มที่ พอดีๆ และสม่ำเสมอ ถึงตอนนี้พอใจยังมีภาษาไทยบนมาบ้าง อาจเพราะ ยังนึกคำหรือประโยคไม่ออก(แอบเข้าข้างตัวเอง… เข้าข้างลูกด้วย อิอิ)
เป็นกำลังใจให้พ่อแม่ที่เริ่มภาษาที่สองกับลูกนะคะ เราเดินไปด้วยกัน รร.ให้พื้นฐานค่ะ ที่เหลือ(และที่สำคัญ) คือการต่อยอดจากที่บ้าน พ่อแม่ และสภาพแวดล้อม