Posted by แม่น้องเนย on March 6, 2010 at 8:30pm
หลังจากเริ่มเป็นแม่-ลูกสองภาษาผ่านมาได้ร่วม 1 ปี
มาจนถึงวันนี้ กาลเวลาได้เป็นเครื่องพิสูจน์ความกังวลใจอะไรหลายๆอย่าง
ที่เราเคยสงสัยไว้ตั้งแต่ที่เขียนบล๊อก “ฤกษ์งามยามดี” เมื่อ 7 เดือนก่อน
เรื่องกังวลที่เกิดขึ้น
1.เราจะทำได้ไหม
2.ลูกจะสับสนไหม
3.การเข้าเรียน รร.ไทย
4.สำเนียงไท๊ย ไทย
5.ลูกจะลืมไหม
คำถามที่มีคนถามบ่อย
1.ลูกพูดไทยได้ไหม
2.ลูกเรียนอินเตอร์หรือเปล่า
3.ลูกเรียนโรงเรียนอะไร
4.พ่อเป็นคนต่างชาติหรือเปล่า
หลังจากผ่านระยะทาง 6 เดือนแรกมา ที่เราและทุกคนในเวปที่เริ่มพร้อมๆกัน
ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาได้ เหมือนรู้สึกว่าประสบความสำเร็จอย่างไรอย่างนั้น
อะไรก็ดูเหมือนจะดีขึ้น ทั้งตัวเราเองที่เริ่มจะพูดคล่องขึ้น บ่นเก่งขึ้นและลูกที่่โต้ตอบกับเราได้มากขึ้น
ความชื่นใจที่เกิดขึ้น ทำให้เราเริ่มมั่นใจมากขึ้น และลืมฉุกคิดสิ่งนึง
จนมาวันนึง มีสิ่งให้ฉุกคิดขึ้นมาว่าเราและลูกพูดไม่ค่อยชัด ฝรั่งอาจจะฟังไม่รู้เรื่อง
เพราะไม่มี final sound
และนั่นเป็นอีกจุดเริ่มต้นอีกอันนึง เป็นอะไรที่้ท้าทายมาก
เหมือนเป็นอีกจุดมุ่งหมายนึงในการฝึกฝนภาษา
ตอนนั้นได้เจอคุณบิ๊กในงานเวิร์คช๊อป และ คุณอรนัย ได้ให้กำลังใจ
และคำแนะนำมากมาย เจอกันทีไร มีอะไรใหม่ๆให้เล่น ให้ตื่นเต้น ให้ฝึก ให้ทำทุกที
ไม่เคยสงสัยกับคำแนะนำคุณบิ๊กเลยค่ะ สิ่งใดที่ผู้ใหญ่บ้านคิดจะนำเสนอ ส่วนมาก
ได้กลั่นกรองมาอย่างดีแล้ว ทำตามเลย ไม่ต้องสงสัย ติดใจให้มากความ
นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของการทำ “การบ้านเด็กสองภาษา”
หลังจากฝึกการออกเสียงที่ถูกต้อง ศึกษาเรื่องคลิปต่างๆที่คุณบิ๊กโพสต์ไว้ ทำการบ้านเด็กสองภาษา
ลองพูดให้ชัดๆ ก็ผ่านมาประมาณ 4 เดือนแล้ว เนยก็มีพัฒนาการที่ดีขึ้นตามลำดับ
เราเริ่มเสียง k ก่อนเลย เพราะง่ายสุด walk look like week
ตามมาด้วยเสียง s เช่น snake (อันนี้อ๊อบให้เคล็ดลับการออกเสียงที่เนยจำแม่น เพราะเห็นฟันสวยๆของอ๊อบ อิอิ)
ตามมาด้วย ch, sh เช่น which finish
ตอนนี้เองก็ักำลังเอาคำใหม่ๆที่มักออกเสียงผิด หรือออกเสียงไม่ชัด มาฝึกกันเพิ่มขึ้น
ยังมีอีกเยอะจริงๆ แต่ก็จะทำกันไปเรื่อยๆ สนุกดีค่ะ
ส่วนจุดมุ่งหมาย หรือ ป้อมปราการอันถัดไปที่เล็กขอตั้งไว้ก็เป็นเรื่อง “สำเนียง”
อันนี้คิดว่ายากเหมือนกันนะ พยายามดู dvd เทพทั้งหลาย ภาพยนต์เกี่ยวกับเด็กๆ
และเลียนแบบพร้อมกันกับลูกด้วย แต่รู้สึกว่ามันซึมช้ามาก อิอิ ต้องจับทีละประโยค
แล้วเอามาพูดให้มันชินปาก กว่าจะิชินกับประโยคนึงก็หลายอาทิตย์นะ
อันสุดท้ายที่ตั้งเป้าไว้ ขอเป็นเรื่อง “แกรมม่า” อันนี้ต้องเอาไว้อันสุดท้ายจริงๆ
เพราะว่าคิดไม่ค่อยทัน คงต้องค่อยๆคิด ค่อยๆปรับกันไป
ทุกอย่างใช้เวลาจริงๆค่ะ แต่ขอให้เชื่อเถอะค่ะว่า “คุณก็ทำได้”
สำหรับคนที่เพิ่งเิริ่มต้น เล็กคิดว่าช่วงแรกอาจจะอึดอัดหน่อยนะคะ
แต่เมื่อทำไปเรื่อยๆ ความเคยชินจะเข้ามาแทนที่ แล้วเราก็จะ
สามารถทำให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในครอบครัวเราได้อย่างธรรมชาติค่ะ
สุดท้ายก็ต้องไม่ลืมที่จะขอบคุณเช่นเคย ผู้สนับสนุนรายการ เอ้ย! ไม่ใช่
แรงหนุน กองหลัง กองเชียร์ ทุกๆคนนะคะ คุณบิ๊ก-พี่ตุ๊กตา
แพท / อ๊อบ / พี่เก๋ / รี / ดา / โอ / ภา / อ๋อ / รัตน์ / กว้าง / นุ้ย / คุณป๊อป / คุณอ้อย / คุณกุ๊ก / คุณจู / หญิง-แม่น้องกาตาร์
โอ้ย!!! ทำไมเยอะจังเลยอ่ะ ถ้าตกขาดใคร อย่าเคืองกันนะ
ใครอ่านแล้วมีคำแนะนำอย่างไร ก็เชิญเลยค่ะ