Posted by อ้อม&ปาล์มมี่ on March 15, 2010 at 1:00am
- ถือว่ายังพอมีบุญเก่าอยู่บ้าง
ครอบครัวเราชอบไปตากแอร์ที่ร้านหนังสือ(ในห้างฯ)ค่ะ ได้อ่านหนังสือฟรีแถมเย็นสบาย(ขอบคุณร้านหนังสือทุกร้านที่เราไปใช้บริการด้วยนะคะ) และปาล์มมี่ก็ยังได้เจอเพื่อนใหม่ๆที่นั่นอีกด้วย
ตอนนั้นประมาณต้นเดือน ก.ค. 52 เหมือนอย่างเคยๆค่ะ พาลูกไปร้านหนังสือ ตาเหลือบไปเห็นหนังสือสีส้มเด่นสะดุดตา หน้าปกเขียนว่า เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ เดินตรงเข้าไปหยิบขึ้นมา แล้วอ่านทุกตัวอักษรบนหน้าปกหนังสือ แล้วก็วางกลับคืนที่เดิม ในใจคิด “มันก็คงเหมือนกับหนังสือสอนภาอังกฤษทั่วๆไปแหละว้า” ครั้งที่ 1 ผ่านไป
ครั้งที่ 2 ก็ที่ร้านหนังสืออีก เดินผ่านเห็นอีกแล้วหนังสือเล่มนั้น เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ แต่ครั้งนี้มองแค่หาตาเท่านั้น แล้วก็เดินผ่านไป
ครั้งที่ 3 ก็ที่ร้านหนังสืออีกนั่นแหละ เห็นอีกแล้ว หนังสือเล่มนี้ทำไมมันเตะตาจังฟะ ถือว่ายังพอมีบุญเก่าอยู่บ้าง อะไรก็ไม่รู้ดลจิตดลใจให้เราเดินเข้าไปหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่านอีกครั้ง อ่านหน้าปก อุ๊ย! พิมพ์ครั้งที่ 3 “คงมีอะไรดีมั้ง” คิดในใจ แล้วก็พลิกอ่านด้านใน มือนึงถือหนังสือ มือนึงจับมือลิง เอ่อ! จับมือลูก (อยู่กับลูกสองคน ป๊าของปาล์มมี่แยกไปดูของอะไรซักอย่างจำไมได้แล้วค่ะ) แล้วก็อ่าน ความคิดเห็นบางส่วนของผู้อ่าน คำนิยม (ลิงก็ดิ้นดุกดิกอยู่ใกล้) ต่อด้วย คำนำ สารบัญ วิธีอ่านหนังสือเล่มนี้ โอ้โฮ่! อะไรเนี่ย มีภาค 1, 2, 3, 4 เรื่องราวการสร้างเด็กสองภาษาของพ่อมือใหม่ พลิกกลับไปดูรูป พ่อมือใหม่กับ ด.ญ. เพ่ยเพ่ย เปรียบเทียบกับรูปวาด ตอนนี้ถือหนังสือ 2 มือเลยค่ะ พลิกหน้าต่อไป ต่อไป และต่อไป จนถึงหน้าที่มีรูป ด.ญ. เพ่ยเพ่ย ทำปากจู๋ ทำให้นึกอะไรขึ้นมาได้อย่างนึง โอ๊ย! ลูกหาย “ปาล์มมี่” ตะโกนเรียกลูกซะดัง แล้วพนักงานสาวสวยที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ก็รีบมาถามด้วยหน้าตาและน้ำเสียงตกใจ “มีอะไรหรือเปล่าคะ” “น้องคะ เห็นเด็กผู้หญิง อายุประมาณขวบกว่า ตัวแค่นี้ค่ะ(ทำมือประกอบ) ใส่ชุดสีชมพูรึเปล่าคะ” “ใช่น้องคนนั้นรึเปล่าคะ” พนักงานสาวสวยพูดพร้อมชี้มือ พอกลับหลังหันไปก็เห็น ปาล์มมี่ เงยหน้าขึ้นมามอง ทำหน้า งง เหมือนอยากจะถามว่า “ทำไมแม่ต้องเรียกหนูเสียงดังขนาดนั้น หนูอยู่ใกล้แค่นี้เอง” แฮะ แฮะ ขอบคุณนะคะน้อง แล้วก็รีบจูงมือปาล์มมี่ พร้อมกับหนังสือเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ ในมือ ไปที่เคาน์เตอร์ จ่ายตังค์ แล้วก็รีบเดินออกจากร้านันที ฮู้วววว!!!
- หัวใจเต็นแร็ง
หลังจากกล่อมปาล์มมี่หลับแล้ว ก็หยิบหนังสือ เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ มาอ่านต่อจากที่อ่านค้างไว้ อ่านไปเรื่อยๆ ทำไมหัวใจเต็นแร็งขึ้น แร็งขึ้น รู้สึกว่าทำไมเราหนังสือช้าจัง ใจมันอยากรู้หน้าต่อไปแล้ว ว่าจะเป็นงัยต่อ ปกติอ่านหนังสือได้ไม่เกิน 20 หน้า ก็จะเกิดอาการ ง่วง ง่วง และหลับ แต่แปลกจัง หนังสือเล่มนี้ ยิ่งอ่าน ยิ่งตาสว่าง อยู่ๆก็รู้สึกเมื่อยขึ้นมา เฮ้ย! จบพอดี ตี 3 แล้ว นอนดีกว่า หลับฝันดีทั้งคืน
- เวลาที่เสียไป ฟรี ๆ
จากที่อ่านหนังสือเมื่อคืน ตื่นเช้ามาด้วยจิตใจเบิกบาน คิดอยากจะสอนภาษาอังกฤษให้ปาล์มมี่เลย แต่เอ๊ะ จะเริ่มไงดีหว่า เอ่อ อ๋อ เอางี้ สอนศัพท์เป็นคำๆ ไปก่อนแล้วกัน ยังไม่ต้องพูดอังกฤษกับลูกหรอก เรายังไม่พร้อมเลย เดี๋ยวขอเวลาแม่ซัก 2 เดือนก่อนนะ แม่จะฟิตอังกฤษให้ดีเลย แล้วเราค่อยมาพูดภาษาอังกฤษกัน วันแรกๆ ก็ตั้งใจสอนลูกดีอยู่หรอก พอผ่านไปสักอาทิตย์ เหมือนๆจะลืมว่าเรากำลังตั้งใจจะทำอะไร รู้สึกตัวอีกที นี่ก็เกือบเดือนแล้วนะ ไม่เห็นมีอะไรคืบหน้าเลย เวลาที่เสียไป ฟรีๆ เกือบเดือน ไม่ได้อะไรกลับมาเลย ต้องกลับไปอ่านหนังสือ เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้อีกครั้ง