บทความ

Posted by อรดา พงศ์สุธนะ on December 27, 2009 at 9:30am เมื่อวานได้ออกไปกินขนมปังร้านในเมืองแถวนี้ มีดาและเคทไป ซึ่งปกติช่วงนี้เก็บตัวแล้วค่ะ เนื่องจากท้องใหญ่โย้เย้ จะไปไหนมาไหนก็ไม่สะดวกเอาเสียเลย ปกติจำศีลอยู่ที่บ้านแบบไม่ออกไปไหนเลยราวๆเดือนได้ค่ะ ซึ่งตรงนี้ก็ทำให้เราไม่เห็นโลกภายนอกเลย เราเลือกโต๊ะนั่งในร้านขายขนมปังแบบไกลคนอื่นนิดหนึ่ง เพราะในใจเราคิดว่า ไม่ได้ต้องการจะอวดใครว่าเรากับลูกคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ เพราะการที่เราอยู่ต่างจังหวัดแบบนี้ พูดภาษาัอังกฤษกับลูก (อาจมีคนว่าได้ว่า ทำไมเธอ…ดั๊ช ชา ริท จังเลย) จากนั้นเราก็สั่งอาหาร เครื่องดื่ม และดาก็เล่นและพูดคุยกับเคทเรื่องทั่วไป พยายามชวนเขาดูโน่นนี่ (เพื่อที่เขาจะไม่ลุกเดินออกจากโต๊ะ ..แหะๆ ซึ่งเป็นปกติค่ะ เคทไม่ค่อยนั่งอยู่กับที่นาน) โดยส่วนตัวแล้ว ดาจะไม่พูดภาษาอังกฤษกับลูกเสียงดังมากเพราะเราเกรงใจคนอื่นค่ะ เดี๋ยวเขาจะหาว่าเราอวดรู้ ระหว่างนั้น เคทก็เริ่มส่งเสียงดัง พูดภาษาอังกฤษอย่างโน้นอย่างนี้ เช่น I will eat jelly empty. I want some water. etc.Mother, I’m here!!(ระหว่างที่เขาไปดื่มน้ำ) ตามประสาเด็กนะคะ เพราะเขาไม่รู้ว่าระดับเสียงของเขาเนี่ยดังไปเท่าไรแล้ว ซึ่งเราก็คงจะไม่ได้ไปห้ามลูกว่า […]

Posted by อรดา พงศ์สุธนะ on November 13, 2009 at 10:30am นี่ก็นับเป็นเดือนที่แปดที่เิริ่มสอนน้องเคทเป็นเด็กสองภาษา ได้มองเห็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงหลายๆอย่างจากทั้งตัวเรา ลูก และยังคนรอบข้าง แรกเริ่มเดิมทีอาจมีคนว่าเราบ้า ยัดเยียดลูก ทำไมภาษาไทยไม่เอาให้ชัดกว่านี้ล่ะ หรืออาจมีบางคนบอกว่าสำเนียงไม่ดี สอนไม่ได้หรอกมันยากนะ แล้วจะตอบคำถามลูกได้เหรอถ้าลูกเริ่มโตขึ้น แล้วทำไมต้องด่าหรือสอนลูกเป็นภาษาอังกฤษด้วย –โอ๊ย ไปกันใหญ่แล้ว– แต่ที่แสดงให้เห็นว่าเราสามารถทำได้ในระดับหนึ่งก็คือ และเราเป็นแมู่้ผู้เป็นคนกำกับดูแลการผลิต ก็รู้สึกว่า เราสอนเคทได้นี่น่า แบบที่เคทไม่รู้ตัวเลยว่าเราแอบสอนแอบหยอดเขาไปทุกวันๆๆ และเคทก็ยอมรับ รับได้ และตอบรับได้ดี และมีพัฒนาการทีดีขึ้นๆไปอีก และส่วนตัวเราเองได้พัฒนาภาษาอังกฤษให้ดีขึ้นไปอีก จากคำโต้แย้งต่างๆนานา ก็ได้ผ่านระยะเวลาแห่งการพิสูจน์มาในระยะหนึ่งว่า เด็กสองภาษาแม่อย่างเราสร้างได้จริงๆน่ะ เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา เพิ่งได้ดูคลิปวีดีโอน้องเพ่ย เพ่ย ที่คุณพ่อบิ๊กถือกล้องตามถ่าย และวันนั้นเราก็ฝันว่า อยากให้เคทพูดได้แบบนี้จัง นี่เราจะฝัันค้างเติ่งไปคนเดียวหรือเปล่าเนี่ย จะทำได้จริงหรือ พออ่านหนังสือคุณบิ๊กจบ ก็กลับมานั่งทบทวนว่าเราจะเกรดตัวเองเป็นเกรด A B C D เราอยากเป็นเอน่ะ แล้วเคทล่ะ เคทจะให้เราเป็นเอไหม ภาษาเราเหมือนจะดี ค่อยๆมองไปรอบๆห้องนอน ว๊่าย เราไม่รู้ศัพท์ที่อยู่ในห้องนอนเป็นภาษาอังกฤษมากเลย […]

Posted by อรดา พงศ์สุธนะ on October 2, 2009 at 2:30pm อยากจะเอาเทคนิคและประสบการณ์จากการสอนลูกเป็นเด็กสองภาษา ซึ่งก็ทำให้ภาษาอังกฤษของแม่เองดีวันดีคืนด้วย เพราะเคทนั้นเองล่ะ ทำให้แม่มีแรงบันดาลใจได้เพียงนี้ หลังจากตัดสินใจสอนเคทให้เป็นเด็ก2ภาษา การบ้านและงานยักษ์ก็มาตกที่แม่ แต่จะทำอย่างไรในเมื่อเราเลือกทางเดินแบบนี้แล้ว เอาหน่า สู้ๆนะ (บอกกับตัวเองทุกวัน) จากนั้นก็ต้องมาเรียนใหม่โดยหาหนังสือของครูดังๆที่เข้าใจหัวอกคนไทย เช่น ครูเคท เนตรปรียา ครูคริส ดิลิเวอร์รี่ นีน่า และอีกหลายๆท่านในเวปต่างประเทศ เพื่อที่จะมาศึกษาว่า เราควรพัฒนาภาษาอย่างไร โดยที่ไม่ต้องไปเรียนเมืองนอก(ซึ่งคงไม่มีโอกาสแล้ว) หรือไปเรียนกับครูฝรั่ง(จะเอาเวลาไหนไปเรียนเนี่ย ทั้งงาน ทั้งลูก หมดเวลาละ) และก็ไม่มีฝรั่งที่ไหนจะมาให้ถามหรือพูดด้วย ดังนั้นก็สรุปได้คร่าวๆจากหลายๆสำนักดังนี้นะคะ สำหรับผู้ที่อยากพัฒนาภาษาอังกฤษตัวเองให้เก่งขึ้น ขั้นแรก เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมรอบตัวคุณและลูกให้เป็นภาษาอังกฤษก่อน สร้างบรรยากาศแบบว่า..เราอยู่เมืองนอกนะ (แต่อากาศมันร้อนน่ะ ไม่เหมือนเมืองนอกเลย..ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ หลอกตัวเองไปก่อนค่ะ) เช่น หนังสือ ทีวี นิทาน ซีดีเพลง ดีวีดี วิทยุ ทุกอย่าง พยายามรับฟัง รับรู้ โดยใช้ภาษาอังกฤษเป็นสื่อ สะสมคลังศัพท์ ฟังแล้วดูน่ากลัวจัง […]

Posted by อรดา พงศ์สุธนะ on September 6, 2009 at 2:01pm วันนี้อยากจะมาเล่าพัฒนาการที่ผ่านไป 5 เดือนของเคทนะคะ เขาฟังแม่พูดและเข้าใจได้ทั้งหมดและเขาเริ่มโต้ตอบและพูดเป็นประโยคยาวๆได้มากขึ้นค่ะ อาจไม่ค่อยวิชาการนะคะ เอาเป็นขำๆ มันๆ เรื่องระหว่างแม่กับลูกนะคะ 1.ตอน ทวงคำขอบคุณจากแม่ โดยปกติก็จะสอนลูกพูด Thank you ด้วย เพื่อเสริมให้มีมรรยาทดีๆ แต่ช่วงนี้ลูกกลับมาทวงจากแม่แล้วค่ะ Kate : เปิดประตูให้แม่Mother: แม่เดินเข้าห้องมา (แม่ทำเป็นเงียบค่ะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนิ..)Kate : You have to say Thank you to me.Mother : WHY??Kate: Because I open the door for you!Mother : อาจึ๋ย..โดนลูกทวงคำขอบคุณแล้วอะ ต้องขอบคุณมันอีกนะเนี่ย ลูกจ๋า ตอน ลูกน้องขาดงาน ตามประสาแม่นะคะ […]

Posted by พลอยชมพู on August 19, 2009 at 8:30pm วันนี้นึกไรไปเรื่อยเปื่อย (อีกแระ) จะเขียนบล็อกแต่ละทีสมองน้อยๆ ต้องทำงานหนักมาก เพราะต้องมาคิดคำตอบที่สมเหตุสมผลที่สุด ซึ่งมันก็ยาวววววววว …..ดังที่คุณกำลังอ่านอยู่นี่แหละค่ะ แต่ไม่รู้ว่ามันจะเก็ทสำหรับเพื่อนๆ รึเปล่า จะเก็บความคิดอยู่ในสมองน้อยๆ คนเดียวคงไม่ดี เอาออกมาให้เพื่อนๆ ได้รู้บ้างก็คงไม่เสียหาย…หากตรงใจก็นำไปใช้ ไม่ตรงใจก็กองไว้ตรงนี้ก็ได้ค่ะ หุ หุ หุ วันนี้อยากพูดเรื่อง “พูดอังกฤษกับลูกมากไป..ภาษาไทยของลูกอ่อนแอ..จริงหรือ? “ จากประสบการณ์ 9 ปีที่เลี้ยงลูกและสอนภาษาลูกเองทั้ง 3 ภาษา (ช่วยกันสอนกับสามี) จึงอยากนำประสบการณ์จากแนวคิดส่วนตัวมาเล่าสู่กันฟังค่ะ ในที่นี้ขอพูดถึง ครอบครัวที่อยู่เมืองไทย พูดถึงภาษาไทย-อังกฤษ เป็นประเด็นหลักเลยละกัน(สำหรับคุณพ่อคุณแม่ที่เก่งภาษาและจัดเวลาสอนภาษาให้ลูกได้อย่างลงตัวและเหมาะสมแล้ว สามารถข้ามบล็อกนี้ไปได้เลยค่ะ) ปรกติการสื่อสารของครอบครัวคนไทยจะใช้ภาษาไทยเป็นภาษาหลัก หากคุณพ่อคุณแม่อยากพูดภาษาอังกฤษกับลูก เพื่อลูกจะได้เป็นเด็กสองภาษา มักจะมีปัญหาหนึ่งที่พบเจอบ่อยมาก คือ… คุณพ่อ ที่มีหน้าที่พูดภาษาอังกฤษมักไม่มีเวลาให้ลูก หรือหากมี ก็มีน้อยกว่าคุณแม่ซึ่งทำหน้าที่พูดภาษาไทย ทำให้คุณพ่อและคุณแม่กังวลว่าเอ…เดี๋ยวภาษาอังกฤษของลูกจะพัฒนาช้าไม่ทันการ ซึ่งจริงๆ มันก็ช้าจริงๆ นะแหละ คงไม่ทันภาษาไทยที่คุณแม่สอนแน่ๆ หลักการแบ่งการสอนภาษาใครภาษามัน พ่อสอนภาษาหนึ่ง […]

Posted by Sky Walker on July 11, 2018 at 11:00am ก่อนอื่นขอเล่าความรู้สึกแรกเริ่มเพื่อเป็นบันทึกส่วนตัวไว้ให้ตัวเองมาอ่านเองทีหลังด้วยนะคะ (ยาวมากๆ) (บันทึกไว้ตั้งแต่วันที่ 27 เมษายน 2012 ก่อนลูกจะครบ 2 ขวบ) โดยส่วนตัวแล้ว เราเรียนภาษาอังกฤษมาตลอดตั้งแต่อนุบาลจนจบมหาลัยเหมือนคนส่วนใหญ่ทั่วไป รวมกันแล้วไม่ต่ำกว่า 16 ปี ดูเยอะเนอะ แต่ชีวิตจริงแทบไม่ได้พูดเลย แถมไม่กล้าพูดอีกต่างหาก พอถึงเวลาใช้งานจริงก็พูดผิดพูดถูก ลนประจำ ทั้งๆ ที่ก็เรียนมาอ่ะเนอะ แต่มันไม่ชินจริงๆ ตั้งแต่ตั้งครรภ์เราก็คิดมาตลอดเลยว่า อยากสอนลูกพูด 2 ภาษา เพราะอยากให้ลูกพูดได้แบบธรรมชาติ ตอนแรกไม่มีแนวทางไรเลย พอลูกเกิดก็พูดภาษาอังกฤษกับลูก พูดบ้าง ลืมบ้าง นึกได้ก็ทำ แถมออกจะเขินๆ ที่จะทำด้วยถึงแม้จะพูดเฉพาะตอนอยู่กะลูกสองคนก็ตาม ต่อมาได้มาเจอหนังสือ “รอให้ถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว” อ่านแล้วก็รู้สึกดีใจที่มีโอกาสได้อ่าน ฮึด! พูดภาษาอังกฤษกับลูกได้พักนึง ทำเองโดยไม่มีแนวทางอะไร พอสักพักก็ชักแผ่วๆ จนลูกอายุ 1 ขวบ ไปเจอหนังสือ “เด็ก 2 […]

Posted by อ้อม&ปาล์มมี่ on May 28, 2011 at 8:04am วันนี้ได้รับสมุดรายงานผลการเรียนของปาล์มมี่ มันช่างชื่นใจซะจริงๆ แล้วก็แอบน้ำตาคลอด้วยความภูมิใจ แม่ไม่เก่งอังกฤษอย่างเราก็สร้างเด็กสองภาษาได้ แค่ต้องเพิ่มความพยายามมากขึ้นอีกนิด Teacher เข้ามาคุยกับแม่ แล้วบอกว่าปาล์มมี่สามารถคุยภาษาอังกฤษกับเขาได้ เขาแปลกใจมากว่าทำไม อันนี้ไม่ได้ฟุ้งนะคะว่าปาล์มมี่เก่งกว่าเพื่อนๆในห้อง เพียงแค่อยากจะบอกย้ำๆซ้ำๆ ว่า เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ ใครๆก็ทำได้ ขอแค่ตั้งใจและลงมือทำ ขอบคุณผู้ใหญ่บิ๊กสำหรับแผนที่ดีในการเดินทางเพื่อสร้างเด็กสองภาษา ขอบคุณคุณครูในห้องอิงลิชคลับ และขอบคุณเพื่อนๆร่วมทางทุกคนค่ะ  ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนใหม่ที่เพิ่งจะเริ่มทุกๆคนนะคะ