บทความ

Posted by พ่อแม่น้อง Dragon on January 4, 2010 at 4:30pm ในตอนแรก ผมได้เล่าถึงที่มา และประสบการณ์ในการทำ baby signบางส่วนของผมเอง ในตอนนี้จะกล่าวถึงวิธีการสอน baby sign และพฤติกรรมของ Dragon จากการที่ได้เรียนรู้ Baby signที่เค้าบอกให้เราทราบได้ เนื้อหาอาจจะเยอะหน่อยครับ แต่ผมตั้งใจรวบรวมมาให้ครบถ้วนที่สุดที่ผมบันทึกไว้ได้ ไม่อยากเขียนแบ่งเพิ่มไปอีกตอนเดี๋ยวข้อมูลจะกระจัดกระจายไปหน่อย ถ้ามีอะไรจะให้คำแนะนำผมเพิ่มเติม ยินดีนะครับ เกร็ดเล็กๆน้อยๆในการสอน Baby Sign ที่ได้ข้อมูลจากทาง net และจากประสบการณ์ จากการใช้ baby sign กับเจ้า Dragon 1 . ทุกครั้งที่ทำ Sign ให้พูดด้วย เช่น ทำ sign More ก็พูด More ให้เค้าดูทุกครั้ง เป็นการย้ำให้เค้าทราบความหมายของ sign นั้น 2 . ถ้าเค้าชอบ […]

Posted by พ่อแม่น้อง Dragon on January 2, 2010 at 10:30am ก่อนอื่นต้องขอกล่าวสวัสดีปีใหม่กับทุกครอบครัวของหมู่บ้าน 2 ภาษา ขอให้เด็กๆในครอบครัวของหมู่บ้าน 2 ภาษาทุกคน เป็นเด็กที่ดี และเก่งภาษาทุกคนครับ เข้ามาเป็นสมาชิกหมู่บ้าน 2 ภาษามาตั้งนาน แต่ยังไม่ได้ฤกษ์จะเขียนบอกเล่าประสบการณ์ของตนเองบ้าง วันนี้ได้จังหวะ อาศัยช่วงขึ้นปีใหม่ ไม่ได้ไปไหนเลยเขียนเล่าเรื่องที่อาจพอมีประโยชน์กับท่านอื่นบ้างเกี่ยวกับ Baby Sign กับเจ้าตัวเล็กของครอบครัวผมเอง เริ่มแรกเลยไปหาหนังสืออ่านเล่น ไปเจอหนังสือ “ เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ “ เลยรู้สึกสนใจ ลองอ่านดู 3 วันก้อจบเล่ม แต่ยังมึนๆภาษาอังกฤษสำหรับเด็กในเล่ม บางคำยังไม่รู้เลยจะไหวหรือ ? พอดีคุณบิ๊กจัดสัมนาครั้งแรกที่ TK Park ประมาณปลายมีนาคม 52 เลยตัดสินใจบึ่งรถเข้ากรุงเทพไปลองฟังดู และมีโอกาสได้คุยกับคุณบิ๊ก ทำให้จุดประกายขึ้นมาอย่างฉับพลัน เนื่องจากเจ้า dragon หรือชื่อจีนว่า จื่อเชวียน ยังเล็กประมาณ 6 เดือนกว่า ( ณ.ตอนนั้น) […]

Posted by Bhoom (and papa) on January 12, 2010 at 11:07pm ผมตั้งใจจะเขียนตั้งแต่ต้นเดือนธันวาคมปีที่ผ่านมา แต่เพิ่งมีโอกาสนะครับ * ประมาณเกือบสองเดือนที่ผ่านมา ผมมีเวลากับน้องภูมิน้อยมาก(จากเดิมที่ก็มีน้อยอยู่แล้ว) และช่วงนี้ ก็เป็นช่วงที่น้องภูมิเริ่มพูดเยอะขึ้น จำเร็วขึ้นใครต่อใครก็มักจะเข้ามาเล่นด้วย คุยด้วยตลอดเวลา พอผ่านไปได้ซัก 2-3 อาทิตย์ผมก็สังเกตเห็นได้ว่าน้องภูมิเริ่มใช้ภาษาไทยได้คล่องขึ้นในการพูด อธิบายสิ่งที่เค้าคิดอยู่ ไม่ว่าจะเป็น อยู่โน่นนนน..ภูมิตกกะใจภูมิเล่น (หมายถึงอยากเล่นอะไรบางอย่าง)เอาอันนี้แม่คับ ทำอะไรคับจั๊กกะจี๋ตกไปแล้ว (เวลาของตก) ผมเอง (บอกตรง ๆ) ก็เริ่มกังวลนิด ๆ ครับเพราะเวลาส่วนใหญ่ที่่ผมจะได้อยู่กับน้องภูมิ ก็จะเป็นตอนเช้าตอนเย็นในวันธรรมดา และวันหยุด ภาษาไทยที่น้องภูมิได้รับรู้ก็มาจากหลายที่เหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นคุณแม่ คุณปู่ คุณย่า คุณยาย คุณน้า คุณป้า คุณอาคุณสรยุทธ์ เรื่องเล่าเช้านี้ (เราดูกันทุกเช้า)และพี่ ๆ น้อง ๆ รอบตัว ส่วนพลพรรคภาษาอังกฤษของผม ก็จะมีWonder Pets, Caillou, Oprah and […]

Posted by Bhoom (and papa) on October 11, 2009 at 10:30pm จากการเฝ้าดูน้องภูมิมาประมาณ 6 เดือน (ตอนนี้ น้องภูมิอายุ 1.8 ปีครับ)สิ่งที่เห็นจากเค้าเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น น่าจดจำ และมีคุณค่ามากในชีวิตผมและคุณเล็ก (แม่น้องภูมิ)ผมพอลำดับได้เป็น 7 ก้าวน้อย ๆ ของน้องภูมิ ที่จะมาเล่าสู่กันฟังกับคุณพ่อ คุณแม่หมู่บ้านสองภาษานี้นะครับ(ไม่ได้เป็นสูตร หรือทฤษฎีอะไรนะครับ) ก้าวเดินที่ 1 จำคำศัพท์ได้เริ่มต้นที่การปลูกฝังคำศัพท์ในเรื่องต่าง ๆ ไปเรื่อย ๆจนกระทั่งได้เห็นเค้าบอกได้ว่า นี่คืออะไร นั่นคืออะไรMommy, Papa, Dog, Cat, Plane, Bird, Bicycle, House, Car, Ball และอื่น ๆ ก้าวเดินที่ 2 เข้าใจคำพูดที่ต้องการให้ทำ (คำสั่ง)น้องภูมิเริ่มเรียนรู้ว่าเรากำลังต้องการสื่อสารกับเค้า และต้องการให้เค้าทำตามโดยทั่วไปก็จะเป็นเรื่องง่าย ๆ ประมาณนี้ครับTurn aroundCome to papa.Get […]

Posted by Bhoom (and papa) on August 5, 2009 at 10:00pm ก่อนอื่นขอขอบคุณคุณบิ๊ก (พงษ์ระพี) ที่ได้จุดประกายให้เราและคุณแม่น้องภูมิสำหรับการเริ่มต้น และแรงผลักดันทั้งหมดครับ ตั้งแต่ตั้งท้อง หรือหลังจากน้องภูมิเกิดไม่แน่ใจนะครับเราอยากสอนภาษาอังกฤษให้น้องภูมิอยู่ในใจ คุยกันบ้างเป็นครั้งคราว.. คุณแม่น้องภูมิมักจะถามว่าอยู่เรื่อย ๆ ว่า ทำได้มั๊ย ถ้าอยากให้น้องภูมิใช้ภาษาอังกฤษได้ผมก็มักจะตอบไปง่าย ๆ ว่า “สบาย… มากกก” แต่ก็ไม่ได้หาข้อมูลจริงจังมากนักสอนภาษาอังกฤษไปตามเรื่องตามราว เจอโน่น เจอนี่ ก็ “Dog.. หมา”“Cat.. แมว”“House.. บ้าน”..กันไปเรื่อยเปื่อย.. จนคุณแม่น้องภูมิซื้อหนังสือ “เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้” มา(วันที่ 25 มีนาคม 2552 – ผมจดวันที่ไว้ที่หนังสือ) และเดินมาให้ผม พร้อมความตื่นเต้น และบอกผมว่า “ลองอ่านดูนะ” ถ้าจำไม่ผิด ผมใช้เวลาอ่านไม่น่าเกิน 2 คืนและเริ่มพูดคุยกับคุณแม่น้องภูมิ เกี่ยวกับเนื้อหาส่วนต่าง ๆ ในหนังสือ แม่น้องภูมิไม่รอช้า.. แซว […]

Posted by Bhoom (and papa) on July 27, 2009 at 7:30pm ช่วงนี้เป็นช่วงที่น้องภูมิเริ่มจะหยิบศัพท์คำโน้น คำนี้มาผูกเรื่องราวเพื่อสื่อสารมากขึ้น เช่นธง.. หย่าย หย่าย.. (ธงชาติขนาดใหญ่ ๆ)นก.. บินน้ำ.. เล็ก เล็ก..เป็นต้น วันนี้ น้องภูมินั่งดูรูปในหนังสือ ชี้โน่น ชี้นี่ ไปเรื่อยพร้อม ๆ กับการเรียกชื่อสิ่งต่าง ๆ ในหนังสือตามปกติ bear.. clock.. bird.. duck.. ble.. (table)on.. (lion) nana.. (banana) moon.. cowd.. (cloud) จนมาถึงหน้าท้องฟ้ากลางคืนที่มีดาวเต็มไปหมด bhoom: tar.. tar.. (tar = star)papa: yes.. stars.. bhoom: tar.. tar..(พร้อมกับชี้ดวงนั้นที ดวงโน้นที) bhoom: เยอะ […]

Posted by Bhoom (and papa) on July 22, 2009 at 9:30pm เวลาที่ชี้โน่น ชี้นี่ให้น้องภูมิดู เช่น นก หมา ไก่ และสัตว์อื่น ๆก็จะพูดไปเรื่อย เพื่อให้น้องภูมิจำได้ และหลาย ๆ ครั้ง เจ้านกน้อยก็ชอบบินหนีเวลาที่เราพยายามจะเข้าไปใกล้ ๆ มันผมก็มักจะพูดแนวเสียดายว่า “Gone!!! It’s gone!!” วันนั้น น้องภูมิลากเก้าอี้มาปีนดูโน่น ดูนี่นอกหน้าต่างแล้วก็ พูดว่า “bird.. bird..” ผมก็เลยเข้าไปนั้งด้วย.. bhoom : papa.. papa..papa : … bhoom : bird.. bird..papa : Where?bhoom : ชี้ลงไปที่พื้นถนนด้านล่างpapa : Right.. I see.. bhoom : bird.. […]

Posted by Bhoom (and papa) on July 20, 2009 at 10:30pm จริง ๆ ตั้งใจจะเขียนบันทึกไว้สำหรับตัวเองนะครับเพราะว่าไม่ได้มีอะไรน่าสนใจมากมาย นอกเสียจากความตื่นเต้นของผม และคุณแม่ของน้องภูมิ ช่วงนี้ ผมพยายามทำความเข้าใจกับน้องภูมิเกี่ยวกับ verb เป็นพิเศษและเย็นวันนี้ น้องภูมิก็ทำให้ประหลาดใจได้อีกครั้ง ขณะที่ผมเดินมาหาคุณแม่น้องภูมิที่กำลังป้อนข้าวเย็นอยู่ papa : Hello.. Bhoom. What are you doing?bhoom : Eat!!! (ไม่นึกว่าจะตอบกลับมาได้)papa : Your dinner?bhoom : (nod his head)papa : Yummy?bhoom : (nod his head again)papa : Good! ** คุณแม่น้องภูมิหันมายิ้ม เพราะว่าเค้าไม่รู้ว่าน้องภูมิเริ่มเข้าใจคำนี้แล้ว** ผมก็แอบยิ้มในใจ เพราะเห็นคุณแม่น้องภูมิรู้สึกดีใจ

Posted by Bhoom (and papa) on July 13, 2009 at 7:30pm ผมกับน้องภูมิอยู่ในห้องเปิดไฟสว่างไสว..น้องภูมิเดินไปที่หน้าต่าง.. ชี้ไปข้างนอก.. bhoom : tar.. tar.. (หมายถึง star)papa : Do you want to see the stars?bhoom : yeeedd (หมายถึง yes)papa: okay.. okay.. ผมอุ้มภูมิขึ้นเพื่อเดินไปปิดไฟ papa : If you want to see stars at night, we have to turn off the light. หลังจากปิดไฟแล้ว เราก็เดินไปที่หน้าต่างกันเปิดม่านและนั่งดูดาว.. แต่วันนี้เมฆเยอะมาก ไม่มีดาวสักดวง papa : […]

Posted by topaz on December 29, 2009 at 1:04pm ยังไม่เคยเข้ามาในบล็อกเลยค่ะ เคยแต่เข้าไปในห้อง english ฝากคำถามและนิทานไว้ แล้วมีคุณแม่ใจดีตอบกลับมาให้ต้องขอบคุณมากนะคะ อาจมีคุณพ่อและคุณแม่หลายท่านรู้สึกแบบนี้มั้ย ” ดีใจ ปลื้มใจ และมืกำลังใจ ที่จะก้าวเดินต่อไปให้ถึงจุดหมาย”ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าระยะทางอีกไกลแค่ไหนสำหรับแม่ที่เพิ่งเริ่มต้นเพียงแค่ก้าวแรกเท่านั้น ตัองเรียนทุกท่านว่า แม่เริ่มจากลบตำกว่าศูนย์ไม่ใช่จากศูนย์เพราะ แม่ไม่มีความรู้เรื่องภาษาอังกฤษเหลืออยู่เลย แล้วที่สำคัญที่สุดคือไม่มีความรู้เรื่องคอมเลย ดูเป็นแม่แบบเชยๆค่ะเช้าวันนึง ยาย(คุณแม่) โทรมาบอกว่า “ไปซี้อหนังเด็กสองภาษามาอ่านให้ได้นะ ไปซื้อเดี๋ยวนี้เลยนะ” “เมื่อคืนแม่ดู รายการของหมวย แม่นัองเนยน่ะเค้าเริ่มตอนลูกเค้า ๒ ขวบครึ่งนะ แต่นี้เค้าพูดภาษาอังกฤษคล่องปร๋อเลย ไปเดี๋ยวนี้เลยนะเธอ อย่ามัวยืดยาดอยู่หล่ะ”รับโทรศัพท์ยายด้วยความมึนและงง เพราะกำลังจะถามว่า”หนังสือชื่ออะไร” เธอก็วางโครมไปแล้ว “เอ….หนังสืออะไรเนี่ย……ทำใหคนแก่ตื่นเต้นขนาดนี้ …ต้องไปซื้อมาอ่านซะหน่อย”อ่านๆๆๆๆๆจบ ไฟมาเลยค่ะ พอเริ่มพูด(ตามในหนังสือ)ซักครึ่งวัน มึนหัวไปหมด โอย…งง….แล้วที่ใช้จริงในแต่ละวันมันมากกว่านี้นี่นาแล้วจะพูดกับลูกยังงัยหล่ะทีนี้ (เอามือกุมขมับเพราะปวดหัวจริง ทำไมภาษาอังกฤษทำให้ปวดหัวได้ขนาดนี้นะ ต้องกินพาราซะแล้ว)วันต่อมา(หายปวดหัวแล้ว)ไหนดูซิในหนังสือคุณบิ๊กบอกว่า “มีเว็บให้ความรู้เรื่องภาษาอังกฤษด้วย www.2pasa.com”ทำไงดีหล่ะเลยบอกแฟนว่า “ขอซื้อคอมพิวเตอร์หน่อยซิคะ”(ใจตุ๊มๆต่อมๆว่าจะให้มั้ย)แฟน…(เงียบไปพักใหญ่)….อืม…เอาสิ..ว่าแต่จะเอามาทำอะไรหล่ะเอ่อ…..เอามาสอนภาษาอังกฤษลูก…ลูกจะได้ไม่ต้องไปเรียนพิเศษภาษาไงอีม….ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่เหมือนสมัยเราเรียนแทบตาย พอจะพูดยังพูดไม่ได้เลย…เอ้าไปซื้อซะวันต่อๆๆๆมาปวดหัวหนักกว่าอีกเพราะใช้ไม่เป็นเลย ต้องไปเรียกเด็กๆมาสอน และแล้วอีกหลายวันต่อมาก็ได้เข้ามาเยี่ยมชาวสองภาษา แต่ยังไม่กล้าทักทายคอยแต่ด้อมๆมอง อยู่พักใหญ่(ระหว่างนี้ก็คัดลอกประโยคที่ต้องใช้ไปพูดกับลูก)สองเดือนต่อมา…ทนไม่ไหวแล้วอยากรู้บางประโยคที่ไม่รู้ …เลยเข้าห้อง […]