บทความ

Posted by แม่น้องเนย on March 14, 2016 at 7:13am วันนี้เป็นวันครบรอบ 7 ปี ที่เล็กพูดภาษาอังกฤษกับลูก ก็ถือเป็นภาระกิจที่เราทำติดต่อกันเป็นระยะเวลายาวนานทีเดียว ไม่เคยคิดว่าจะสามารถประคองมาจนถึงวันนี้ ยังนั่งคิดอยู่ว่า ถ้าวันนั้น “เราไม่กล้าที่จะเริ่มต้น… วันนี้จะเป็นอย่างไร” มองย้อนกลับไป วันแรกที่เราเริ่มต้น ก็คงเหมือนเพื่อนๆ คือซื้อหนังสือ “เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้” มาอ่าน แล้วเกิดแรงบันดาลใจ ไฟลุก พรึบพรับ.. ลึกๆยังคิดว่า “คุณบิ๊ก (ผู้แต่งหนังสือ) ไม่ได้จบเมืองนอก ไม่ได้เป็นครูสอนภาษาอังกฤษ ยังทำได้ เราก็ต้องทำได้” ไฟในใจลุก แต่สมองเรื่องภาษา ติดลบสุดๆ 1.ไม่มีอะไรอยู่ในหัวเลย นอกจากคำศัพท์เล็กๆน้อยๆ 2.พูดได้เล็กน้อย ตามประโยคที่เรียนมา ตามแกรมม่าสุดๆ 3.สำเนียงไทย แท้…แท้…แท้… ใครที่เคยคิดว่าคนที่ประสบความสำเร็จในการสอนลูกเป็นเด็กสองภาษา คือคนที่มีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษดี ได้เปรียบ ขอบอกว่า “ผิด” ส่วนใหญ่เป็นพวกที่แย่-ปานกลาง แต่มีความมุ่งมั่น สู้ไม่ถอย เพิ่มเติม เรียนไปพร้อมลูก แต่ก็มีบางคน […]

Posted by แม่น้องเนย on March 17, 2014 at 6:30am สวัสดีค่ะ เล็ก-แม่น้องเนย รายงานตัวครบรอบ 5 ปี ที่หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ ณ.วันที่ 17 มีนาคม 2557 เวลา 6.35 น. ตอนนี้น้องเนยอาุยุประมาณ 7 ขวบครึ่ง แทบไม่น่าเชื่อว่าตัวเองจะสามารถประคองการพูดภาษาอังกฤษกับลูกมาได้ยาวนานกว่า 5 ปี จากวันแรกที่พูดภาษาัอังกฤษกับลูก (ตอนนั้นลูกอายุ 2 ขวบครึ่ง) สามีส่งสายตาแสดงออกถึงความไม่แน่ใจว่าจะไปรอด เนื่องจากภาษาอังกฤษแย่แบบไม่มีอะไรอยู่ในหัว แล้วยังบังอาจจะพูดอังกฤษกับลูกอีกต่างหาก มาถึงวันนี้เวลาได้พิสูจน์แล้วว่า คนเราสามารถพัฒนาตัวเองได้อยู่ตลอดเวลา เพียงแต่ว่า ที่ผ่านมามักจะมีความคิดทางด้านลบฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกว่า “เราทำไม่ได้หรอก” “มันยากเกินไปสำหรับเรา” “ตัวเองยังไม่รอดแล้วจะสอนลูกได้อย่างไร” “เราไม่เก่งเท่าคนอื่น” “เราเรียนมาน้อยกว่าคนอื่น” ความคิดอะไรแบบนั้นก็เคยอยู่ในหัวของเล็กเหมือนกันค่ะ แต่เพราะว่า “ลูก” คือคำตอบของความกังวลทั้งหมด ลูกคือแรงบันดาลใจให้เรากล้าทำสิ่งต่างๆมากมาย กล้าจะฝ่าฟันอุปสรรคที่ต่างรุมเข้ามาหาเรา เล็กอยากส่งเสริมให้ลูกมีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษเป็นธรรมชาติ โดยไม่ต้องคิดแปลกลับไปกลับมาเหมือนที่เล็กเป็นอยู่ ซึ่งขณะนี้เอง บางครั้งเล็กก็ยังเป็นอยู่ เวลาพูดกับฝรั่ง ซึ่งมันติดฝังแน่นมาก […]

Posted by แม่น้องเนย on April 22, 2011 at 6:30am เล็กพูดภาษาอังกฤษกับลูกตามแนวคิดเด็กสองภาษามาร่วม 2 ปี 1 เดือน แล้วค่ะ เราเลือกใช้ระบบ OPOL หนึ่งคนหนึ่งภาษา ช่วงแรกเราลำบากกันทั้งแม่ทั้งลูก ท้อ ฮึด อยู่อย่างนั้น ผ่านไป 6 เดือน-1 ปี เนยเริ่มพูดคล่องขึ้น แต่แม่ละเลยไม่ได้เน้นเรื่องการออกเสียงให้ชัด เราก็เริ่มปรับกันใหม่ ทำการบ้านเด็กสองภาษาออกเสียงเป็นคำๆให้ชัด หลังจากที่อยู่บ้านเลี้ยงลูกและก็พูดอังกฤษกับลูกได้ 1 ปี เล็กก็ออกไปทำงานนอกบ้านค่ะ มีความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นหลายอย่าง 1.ความคล่องในการใช้ภาษา จากที่พูดภาษาอังกฤษกับลูกตอนที่อยู่บ้านเลี้ยงลูก รอลูกกลับจากโรงเรียน ประมาณวันละ 6 ชม. เหลือ วันละ 2-3 ชม. จะรู้สึกได้เลยว่าทั้งแม่และเนย พูดติดๆขัดๆ ไม่ค่อยคล่องเหมือนเดิม (คล่องในที่นี้ก็คลำๆกันไป ไม่ได้หรูหราอะไรค่ะ) เวลาพูดต้องคิดนิดหนึ่ง ค่อยๆพูดออกมา ผิดๆถูกๆ ก็แก้กันไป ที่เขียนนี้ไม่ได้หมายความว่าแม่ทำงาน สอนภาษาลูกไม่ได้ผลนะคะ แต่จะบอกว่า […]

Posted by แม่น้องเนย on March 6, 2010 at 8:30pm หลังจากเริ่มเป็นแม่-ลูกสองภาษาผ่านมาได้ร่วม 1 ปีมาจนถึงวันนี้ กาลเวลาได้เป็นเครื่องพิสูจน์ความกังวลใจอะไรหลายๆอย่างที่เราเคยสงสัยไว้ตั้งแต่ที่เขียนบล๊อก “ฤกษ์งามยามดี” เมื่อ 7 เดือนก่อน เรื่องกังวลที่เกิดขึ้น1.เราจะทำได้ไหม2.ลูกจะสับสนไหม3.การเข้าเรียน รร.ไทย4.สำเนียงไท๊ย ไทย5.ลูกจะลืมไหม คำถามที่มีคนถามบ่อย1.ลูกพูดไทยได้ไหม2.ลูกเรียนอินเตอร์หรือเปล่า3.ลูกเรียนโรงเรียนอะไร4.พ่อเป็นคนต่างชาติหรือเปล่า หลังจากผ่านระยะทาง 6 เดือนแรกมา ที่เราและทุกคนในเวปที่เริ่มพร้อมๆกันฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาได้ เหมือนรู้สึกว่าประสบความสำเร็จอย่างไรอย่างนั้นอะไรก็ดูเหมือนจะดีขึ้น ทั้งตัวเราเองที่เริ่มจะพูดคล่องขึ้น บ่นเก่งขึ้นและลูกที่่โต้ตอบกับเราได้มากขึ้นความชื่นใจที่เกิดขึ้น ทำให้เราเริ่มมั่นใจมากขึ้น และลืมฉุกคิดสิ่งนึง จนมาวันนึง มีสิ่งให้ฉุกคิดขึ้นมาว่าเราและลูกพูดไม่ค่อยชัด ฝรั่งอาจจะฟังไม่รู้เรื่องเพราะไม่มี final soundและนั่นเป็นอีกจุดเริ่มต้นอีกอันนึง เป็นอะไรที่้ท้าทายมากเหมือนเป็นอีกจุดมุ่งหมายนึงในการฝึกฝนภาษา ตอนนั้นได้เจอคุณบิ๊กในงานเวิร์คช๊อป และ คุณอรนัย ได้ให้กำลังใจและคำแนะนำมากมาย เจอกันทีไร มีอะไรใหม่ๆให้เล่น ให้ตื่นเต้น ให้ฝึก ให้ทำทุกทีไม่เคยสงสัยกับคำแนะนำคุณบิ๊กเลยค่ะ สิ่งใดที่ผู้ใหญ่บ้านคิดจะนำเสนอ ส่วนมากได้กลั่นกรองมาอย่างดีแล้ว ทำตามเลย ไม่ต้องสงสัย ติดใจให้มากความนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของการทำ “การบ้านเด็กสองภาษา” หลังจากฝึกการออกเสียงที่ถูกต้อง ศึกษาเรื่องคลิปต่างๆที่คุณบิ๊กโพสต์ไว้ ทำการบ้านเด็กสองภาษาลองพูดให้ชัดๆ ก็ผ่านมาประมาณ 4 เดือนแล้ว […]

Posted by แม่น้องเนย on November 13, 2009 at 8:38am เริ่มจากที่ได้อ่านหนังสือ “เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้” และได้เริ่มต้นพูดกับลูกในวันถัดไปเมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2552 ขณะนั้นเนยอายุได้ 2.6 ปี มาถึงวันนี้ก็ประมาณ 5 เดือนนิดๆก็เลยอยากจะเขียนแชร์ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นบ้างค่ะ หวังว่าข้อความที่เขียนมาจะเป็นกำลังใจและแนวทางให้กับผู้ที่เริ่มต้นไม่มากก็น้อยเพราะจากการที่เราเริ่มต้นที่นี่ ท้อ และมีกำลังใจขึ้นมาก็จากที่นี่ ก็เลยอยากแบ่งปันความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้นให้กับผู้ที่เกิดความรู้สึกท้อ หรือยังสับสน(ในชีวิต)อยู่ค่ะ อิอิ ขอเตือน อาจปวดตาบ้าง ต้องขออภัย เพราะมันยาวจริงๆนะ (แค่ 5 เดือนยังขนาดนี้) ประวัติ1.จบปริญญาตรี ตอนเรียนชอบเรียนภาษาอังกฤษนะ2.แต่ฟังฝรั่งพูดไม่ค่อยออก3.พูดกับฝรั่งก็กระท่อนกระแท่น4.ไม่มีฝรั่งให้พูดด้วยมาก5.ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษอีกเลยหลังจากจบ.มหาวิทยาลัย6.ไม่ได้ทำงานที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษ7.ทำงานอยู่ที่บ้านไม่ได้ไปพบปะผู้คนมากมาย เริ่มต้น1.เห็นหนังสือเล่มสีส้มๆเด่นๆนี้ จากเวปทางอินเตอร์เนทที่ซื้อประจำ สั่งเลยเคยอ่านหนังสือแนวนี้มาก็เยอะ แต่เล่มอื่นไม่ละเอียด และก็อยู่ไกลเกินที่เราจะหวังแต่หนังสือเวทมนต์เล่มนี้ ขอบอกว่าเป็นอะไรที่มีขั้นตอน ดูง่ายๆ อ่านแล้วดูเหมือนว่าเราก็น่าจะทำได้นะ….ฮึฮึ 2.อ่านเสร็จในวันเดียว และเคี่ยวเข็ญให้สามีอ่านในวันถัดมา ยังดีที่สามีไม่ได้ว่าอะไรแต่ก็ต้องเป็นเราอยู่แล้วที่จะพูดอังกฤษกับลูก เพราะสามีไม่เอาอยู่แล้ว(ตอนหลังแอบถาม เค้าบอกว่าไม่เชื่อหรอกว่าเราจะพูดกับลูกได้ตลอด เดี๋ยวก็เลิก)ฮึ่ม..ฮึ่มม 3.คืนนั้นเข้าเวป www.2pasa.com เลย สมัครสมาชิก ตอนนั้นเวปเพิ่งเปิดได้ไม่เท่าไรมั๊งเข้าไปอ่านก่อนเลย ไล่อ่านทุกกระทู้ […]

Posted by mom_jenita on January 17, 2010 at 4:58am สถานการณ์เริ่มคลี่คลาย(ยังกะ สึนามิ) หลังจากนั้น แม่เลิกทำตัวเป็นเจ๊ดันอีกต่อไป คิดว่า ให้ธรรมชาติจัดการตัวมันเอง และด้วยอะไรหลายๆอย่างก็ตามมา พอชินมากขึ้น เจ้าขาก็เริ่มพูดภาษาอังกฤษกับป้าๆละแวกบ้านมากขึ้น แม้ว่าจะไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก ด้วยเวลาไม่ค่อยตรงกัน แต่มันก็ทำให้เราพอมีทางฝึกกันต่อ เราพยายามหาช่องทางที่จะคุยกับชาวต่างชาติ เพื่อฝึกตัวเองและลูก และมีโอกาสคุยกับครูต่างชาติทาง msn ที่เคยสอนภาษาอังกฤษเรา ซึ่งตอนที่เรียนครูน่ารักมาก พยายามพูดคุย ให้ความเป็นกันเอง แต่ตอนที่เรียนกับครูนั้น ความพยายามในการจะสื่อสารภาษาอังกฤษมันยังน้อยกว่าตอนนี้มาก พอตอนนี้อยากจะคุยกับครู ครูก็ดันไปอยู่ประเทศอื่นแล้ว เสียดายจริงๆ และได้ส่งคลิปเจ้าขาไปให้ครูดู ครูจบด้านการสอนภาษาอังกฤษโดยตรง ครูชมว่าทำถูกต้องแล้ว และเราได้ปรึกษาเรื่องการออกเสียงและสำเนียงที่เรากังวลว่า ตัวเราเอง ทำให้ลูกมีปัญหา ครูก็ได้ให้ข้อแนะนำว่า ทำต่อไปเรื่อยๆ การออกเสียง และสำเนียงจะพัฒนาตามวัย และที่ดูเจ้าขา ก็ โอเค ในวัยของเค้า ทำให้เรามีกำลังใจมาฝึกต่ออีกมากมาย และที่ดียิ่งกว่านั้น เราได้เจอกับฝรั่งที่น่ารักคนนึงเดินทาง มาทำธุระที่นี่ และจะอยู่ต่อซักระยะ เค้าชอบเล่นกับเด็ก เจอเจ้าขา เค้าก็มาเล่นด้วย วันแรก […]

Posted by mom_jenita on January 17, 2010 at 3:30am วันนี้ เกิดอาการอยากเขียนบล็อกขึ้นมาอย่างมากมาย(ตอนตี 2) ไม่รู้อารมณ์อาไรเหมือนกัน อันเนื่องมาจากเมากับการลงข้อมูลและการแปลผลงานวิจัยมาได้ เกือบเดือนแล้ว แม้ยังมีงานที่ต้องทำอีกมาก แต่อยากจะโยนมันทิ้งละ 555….ว่าด้วยเรื่องระบบการสอนของบ้านเราละกัน อันดับแรก เค้าบอกต้องเลือกระบบกันก่อน บ้านเราเริ่มต้นกันที่ระบบ OTOL แบบที่พูดประโยคไหนได้ก็พูดไปก่อน(ซึ่งตอนแรกน้อยมาก จนไม่สามารถคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ได้ อิอิ) อันเนื่องมาจากความสามารถอันน้อยนิดของแม่นั่นเอง บ้านเรามีปัญหากันเรื่องเวลา ไม่ใช่เวลาในการสอนลูก เพราะเราถือว่า เวลาที่เจอลูกตอนเช้า ตอนเย็นหลังเลิกเรียน และวันเสาร์ อาทิตย์ ก็ถือว่ามากมาย มหาศาลสำหรับเรา แต่ปัญหาของเราอยู่ที่ เวลาในการพัฒนาตัวเอง(แม่)นั่นเองจากนั้น เราก็พยายามใช้เวลาตอนสติแตกจากงาน ช่วงกลางวัน (ซึ่งเป็นอยู่บ่อยๆ) เวลาที่เบื่อทำงานบ้าน เวลาช่วงดึก หลังลูกนอน เวลาใกล้เช้า ที่คนอื่นเค้านอนกันหมด แต่เรายังไม่ได้นอน เศร้าเจง เจง…. ทำไงได้ ก็ไม่ตั้งใจฝึกภาษาอังกฤษตั้งแต่ที่ยังว่าง กว่าตอนนี้ ก็ต้องมาฝึกกันตอนนี้ล่ะ …พยายามถูไถ เพิ่มเปอร์เซ็นต์ไปเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าบ้านเราจะรอดมั้ยเนี่ย ลูกจะพูดกับเค้าได้บ้างมั้ย เอางี้ดีกว่า […]

Posted by mom_jenita on August 16, 2009 at 4:30am ถ้าคุณบิ๊กได้เข้ามาอ่าน อย่าเพิ่งดุลูกศิษย์คนนี้นะคะ มีวิธีการบางอย่างที่แหกกฎไปบ้างต้องขออภัยค่ะ และถ้าไงช่วยแนะนำหรือบอกวิธีปรับปรุงแก้ไขด้วยก็ดีค่ะ ลูกศิษย์ขอเรียนตัวต่อตัว เอางานมาเสนอค่ะ 🙂 วิธีการเหล่านี้ไม่ได้คิดเองทั้งหมดหรอกนะคะ ลอกคุณบิ๊กบ้าง คุณอ๊อบบ้าง คุณพ่อคุณแม่ในนี้บ้าง มาเป็นสูตรบ้านเราเองค่ะ • เริ่มจากคำศัพท์ อย่างที่บอกค่ะ ตอนแรกเค้าอาจจะถามว่าแปลว่าอะไร ก็ยกให้เค้าดูเลยค่ะ (ไม่แปลกค่ะ เด็กโตแล้ว เค้าก็อยากเข้าใจ คุณเองก็ยังอยากเข้าใจอะไรตั้งหลายอย่าง ลูกสงสัยดีกว่าไม่โต้ตอบอะไร)• สอน verb แบบที่คุณบิ๊กบอกค่ะ สอน verb ที่เค้าทำประจำ นั่ง นอน ยืน เดิน กระโดด เอาแบบเห็นภาพ verb พวกนี้สอนได้ทั้งแบบคิดเกมมาเล่นกัน เค้าทำอยู่ตอนนั้น และเพลงค่ะ ได้หมด ค่อยๆเพิ่มคลังคำศัพท์ค่ะ อย่าใจร้อน เอาให้แน่นอย่าสอนทีละเยอะๆ เด็กโตแล้วเค้าจะต่อต้านค่ะ • เริ่มถาม What ‘s this? […]

Posted by mom_jenita on August 16, 2009 at 4:20am เรื่องนี้เป็น Background ของครอบครัวเราในการสร้างครอบครัว 2 ภาษา จริงๆ ไม่ได้น่าสนใจมากนัก แต่ถ้าอ่านแล้ว อาจช่วยให้คุณเห็นว่า การที่ไม่เก่งภาษาอังกฤษ และลักษณะครอบครัวของเราแบบนี้ อาจคล้ายกับบางครอบครัว ซึ่งอาจพอจะนำไปปรับใช้กับคุณได้บ้าง (แต่ถ้าใครอยากไปสู่วิธีการ ข้ามไปที่เรื่อง 2 กับ 3 ได้เลยค่ะ) ได้แรงบันดาลใจจากคุณเล็ก เพราะอ่าน blog คุณเล็ก แล้วรู้สึกว่าเอามาใช้ประโยชน์กับเราได้ ก็เลยอยากแบ่งปันประสบการณ์ตัวเองบ้างและมีพ่อแม่ที่บอกว่าตัวเองไม่เก่งภาษาอังกฤษ เราก็เป็นอีกคนนึงค่ะที่รู้สึกยังงั้น เรารู้จัก web นี้ด้วยความบังเอิญ เพราะเป็นคุณแม่ที่ชอบหาความรู้ทางอินเตอร์เนตอยู่แล้ว อยู่ๆก็มาเจอ web นี้กลางดึก ช่วงเดือนมีนาคม เปิดดูคลิปน้องเพ่ย เพ่ย ตะลึงมาก ต้องปลุกพ่อณิตาขึ้นมาฟัง กลางดึก และมาชื่นชมกันใหญ่ หลังจากนั้นเราก็เข้ามาเป็นระยะ มาเอาแรงกระตุ้นจากน้องเพ่ย เพ่ย รู้สึกตอนนั้นมีคุณแพทที่เข้ามาก่อนใครเลย และวันนึงก็มีคนตั้งกระทู้ถามว่า ถ้าพูดยังงี้ ภาษาอังกฤษพูดว่ายังไง และมีคุณแพทใจดีมาตอบเป็นคนแรก […]

Posted by mom_jenita on January 17, 2010 at 4:32am เขียนบล็อกส่งท้าย ก่อนขออนุญาต ไปเก็บตัวนักศึกษา(เหมือนนักกีฬามั้ยคะ) ซัก 2-3 เดือน ไม่งั้นอาจไม่จบเอาได้ ธรรมเนียมคนไทย ไปต้องลา มาต้องไหว้ เนื่องจากว่า ช่วงนี้เป็นช่วงวิกฤติในชีวิตเรา อันเนื่องจากนักศึกษามีเหตุจำเป็นต้องแปลผลข้อมูลงานวิจัย วิจารณ์ สรุปผล เขียน paper ต่างๆอีกมากมาย และเวลาที่ต้องจบมันเริ่มงวดเข้ามาทุกที นักศึกษาน้องบี ก็มาลาไปจัดการกับชีวิตแล้ว นักศึกษาภา ก็สมควรต้องเก็บตัวบ้าง มัวมาติดเวบอยู่ อาจไม่รอดได้นะคะ อิอิว่าด้วยเรื่องขวากหนามทาง 2 ภาษา เชื่อว่าบ้านใครก็ต้องมีทั้งนั้น ไม่มากก็น้อย แต่บ้านเราขอบอก ว่ามากทีเดียวแหละ เริ่มฝึกเจ้าขา ตอน 2 ขวบ 5 เดือน • อุปสรรคแรก ความสามารถด้านภาษาอังกฤษ ที่เคยเล่าอยู่บ่อยๆ ว่าเป็นนักเรียนประเภท ไม่ได้เลวร้ายมาก สอบได้คะแนนไม่เลวร้าย เอาตัวรอดในห้องเรียน […]