เคสครอบครัวเด็กสองภาษา

Posted by Mommy Dearest on December 31, 2009 at 8:12am ถ้าเมื่อสิบปีก่อนมีคนบอกว่าต่อไปเมื่อดิฉันมีลูกแล้วต้องสอนลูกให้สามารถพูดได้สองภาษา ดิฉันคงหัวเราะงอหงาย เพราะตัวดิฉันเองภาษาไทยภาษาเดียวยังพูดได้ไม่ค่อยคล่อง เมื่อเวลาผ่านไป ชีวิตได้มีการเปลี่ยนแปลงเป็นแม่คนเข้า ความคิดทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนตามประสบการณ์และอายุ ก่อนที่จะมีลูก ดิฉันเคยทำงานที่ร้านอาหารไทยในเมือง St. Louis ได้เจอะเจอกับคนไทยหลายระดับ แต่ที่เห็นแทบทุกครอบครัวมีความเหมือนในตัวของแต่ละครอบครัวคือ ลูกๆของทุกคนไม่ยอมพูดภาษาไทย มองจากคนภายนอกดิฉันรู้สึกว่าขัดตา พ่อไทยแม่ไทย แต่ทำไมภาษาไทยภาษาลิ้นเรา ไม่ดีพอที่จะใช้เป็นการสื่อสารในครอบครัวหรืออย่างไร จึงมีความตั้งใจตั้งแต่ตอนนั้นว่าเมื่อมีลูกจะต้องสอนให้พูดให้ได้คล่องถึงสองภาษา และความคิดในการที่จะสอนลูกสาวให้พูดได้สองภาษาก็เริ่มขึ้น การเดินทางของเราสามคน รวมลูกสาว(ลิซซี่), สามี, และตัวดิฉันเอง ได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อวันที่ 3 กันยายน 2551 ดิฉันตั้งใจตั้งแต่เห็นหน้าลูกเป็นครั้งแรกว่า ต้องสอนลูกให้พูดให้ได้อย่างน้อยสองภาษา ซึ่งสามีของดิฉันก็เห็นดีด้วย การเดินทางของเราอาจจะเป็นการเดินทางที่ย้อนศร เมื่อเทียบกับใครๆหลายคนในเมืองไทย เนื่องจากสามีของดิฉัน เกิดและโตที่อเมริกา เรื่องที่จะให้เขามาพูดภาษาไทยนั้นคงเป็นไปได้ยาก ส่วนตัวของดิฉันเองพูดภาษาไทยเป็นภาษาแม่และใช้ภาษาอังกฤษในการทำงานซึ่งถือว่าภาษาของดิฉันอยู่ระดับปานกลางไม่ได้เก่งมากมายและไม่ได้แย่มาก ส่วนตัวของลูกสาวคาดว่าต่อไปคงใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก เพราะถิ่นอาศัยของเราอยู่ที่อเมริกา ในเมื่อแทบจะไม่มีความสำคัญเลยสักนิดที่จะใช้ภาษาไทย ทำไมดิฉันอยากที่จะให้ลูกเป็นเด็กสองภาษา ความสำคัญอาจะมองไม่เห็นจากคนรอบตัว แต่สำหรับตัวดิฉันเองแล้วสำคัญมาก อย่างแรกเลย ดิฉันเป็นไทยแท้ เลือดความเป็นไทยไม่ว่าอยู่ที่ไหนมันไม่เจือจาง เมื่อลูกสาวของดิฉันมีเลือดของดิฉันอยู่ครึ่งหนึ่ง เพราะฉะนั้นภาษาที่แม่พูด […]

Posted by Mommy Dearest on October 8, 2009 at 3:00am เรื่องนี้อยากเล่าเก็บเอาไว้ เป็นประสบการณ์ส่วนตัว ที่อาจเรียกความมั่นใจของใครหลายๆคนกลับมา ตั้งแต่เล็กๆ พ่อดิชั้นสอนมาว่า อย่าย่อท้อ คนเราเกิดมาสมอง ความฉลาด แตกต่างกันไปแต่สิ่งที่จะทำให้เกิดความแตกต่างนั่นคือ “ความพยายาม” พ่อของดิชั้นเองไม่ได้เกิดมาร่ำรวย สอบเข้าเรียนได้มหาลัยมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งแต่ต้องอาศัยอยู่วัดเพราะไม่มีเงินที่จะไปเช่าห้องอยู่เหมือนคนอื่นเค้า แต่พ่อก็ไม่เคยย่อท้อ เรียนจบจนรับราชการ หน้าที่สุดท้ายก่อนที่จะ retire คือ รองผู้ว่าราชการจังหวัด พ่อเคยเล่าให้ฟังว่า ตอนพ่อเรียนอยู่ พ่อมีความสนใจในภาษาอังกฤษ แต่ไม่มีเงินไปซื้อหนังสือพิมพ์หรือหนังสือดีๆอ่านเหมือนคนอื่นเค้า พ่อเล่าว่า อาศัยอ่านตามถุงกล้วยแขก อ่านตามห้องสมุด จนทุกวันนี้พ่อคุยกับฝรั่งได้ ถึงจะไม่คล่องแคล่ว แต่เอาตัวรอดได้ดี บางทีคำศัพท์ที่พ่อใช้ เป็นศัพท์ขั้นสูงถึงตัวดิชั้นเองก็ยัง “ทึ่ง” ตัวดิชั้นเองตั้งแต่เด็ก มีพ่อนี่แหละ เป็น idol ส่วนตัวมาตลอด พ่อคอยปลูกฝังว่าต้องมีความพยายาม เมื่อเรามีความพยายามแล้วความสำเร็จมันก็อยู่ไม่เกินเอื้อม เพราะหน้าที่ราชการของพ่อ ทำให้ครอบครัวของเราต้องอยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง ย้ายที่อยู่กันทุกสี่ปี ตัวพ่อและแม่เชื่อว่าครอบครัวต้องอยู่ด้วยกัน เพราะฉะนั้นไปไหนไปด้วยกันตลอด ส่วนการศึกษานั้น พ่อเชื่อมั่นในระบบการศึกษาของรัฐ เพราะฉะนั้น ดินชั้นและพี่สาวจึงเรียนโรงเรียนของรัฐบาลมาตลอด […]

Posted by พ่อแม่น้อง Dragon on January 4, 2010 at 4:30pm ในตอนแรก ผมได้เล่าถึงที่มา และประสบการณ์ในการทำ baby signบางส่วนของผมเอง ในตอนนี้จะกล่าวถึงวิธีการสอน baby sign และพฤติกรรมของ Dragon จากการที่ได้เรียนรู้ Baby signที่เค้าบอกให้เราทราบได้ เนื้อหาอาจจะเยอะหน่อยครับ แต่ผมตั้งใจรวบรวมมาให้ครบถ้วนที่สุดที่ผมบันทึกไว้ได้ ไม่อยากเขียนแบ่งเพิ่มไปอีกตอนเดี๋ยวข้อมูลจะกระจัดกระจายไปหน่อย ถ้ามีอะไรจะให้คำแนะนำผมเพิ่มเติม ยินดีนะครับ เกร็ดเล็กๆน้อยๆในการสอน Baby Sign ที่ได้ข้อมูลจากทาง net และจากประสบการณ์ จากการใช้ baby sign กับเจ้า Dragon 1 . ทุกครั้งที่ทำ Sign ให้พูดด้วย เช่น ทำ sign More ก็พูด More ให้เค้าดูทุกครั้ง เป็นการย้ำให้เค้าทราบความหมายของ sign นั้น 2 . ถ้าเค้าชอบ […]

Posted by พ่อแม่น้อง Dragon on January 2, 2010 at 10:30am ก่อนอื่นต้องขอกล่าวสวัสดีปีใหม่กับทุกครอบครัวของหมู่บ้าน 2 ภาษา ขอให้เด็กๆในครอบครัวของหมู่บ้าน 2 ภาษาทุกคน เป็นเด็กที่ดี และเก่งภาษาทุกคนครับ เข้ามาเป็นสมาชิกหมู่บ้าน 2 ภาษามาตั้งนาน แต่ยังไม่ได้ฤกษ์จะเขียนบอกเล่าประสบการณ์ของตนเองบ้าง วันนี้ได้จังหวะ อาศัยช่วงขึ้นปีใหม่ ไม่ได้ไปไหนเลยเขียนเล่าเรื่องที่อาจพอมีประโยชน์กับท่านอื่นบ้างเกี่ยวกับ Baby Sign กับเจ้าตัวเล็กของครอบครัวผมเอง เริ่มแรกเลยไปหาหนังสืออ่านเล่น ไปเจอหนังสือ “ เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ “ เลยรู้สึกสนใจ ลองอ่านดู 3 วันก้อจบเล่ม แต่ยังมึนๆภาษาอังกฤษสำหรับเด็กในเล่ม บางคำยังไม่รู้เลยจะไหวหรือ ? พอดีคุณบิ๊กจัดสัมนาครั้งแรกที่ TK Park ประมาณปลายมีนาคม 52 เลยตัดสินใจบึ่งรถเข้ากรุงเทพไปลองฟังดู และมีโอกาสได้คุยกับคุณบิ๊ก ทำให้จุดประกายขึ้นมาอย่างฉับพลัน เนื่องจากเจ้า dragon หรือชื่อจีนว่า จื่อเชวียน ยังเล็กประมาณ 6 เดือนกว่า ( ณ.ตอนนั้น) […]

Posted by Bhoom (and papa) on January 12, 2010 at 11:07pm ผมตั้งใจจะเขียนตั้งแต่ต้นเดือนธันวาคมปีที่ผ่านมา แต่เพิ่งมีโอกาสนะครับ * ประมาณเกือบสองเดือนที่ผ่านมา ผมมีเวลากับน้องภูมิน้อยมาก(จากเดิมที่ก็มีน้อยอยู่แล้ว) และช่วงนี้ ก็เป็นช่วงที่น้องภูมิเริ่มพูดเยอะขึ้น จำเร็วขึ้นใครต่อใครก็มักจะเข้ามาเล่นด้วย คุยด้วยตลอดเวลา พอผ่านไปได้ซัก 2-3 อาทิตย์ผมก็สังเกตเห็นได้ว่าน้องภูมิเริ่มใช้ภาษาไทยได้คล่องขึ้นในการพูด อธิบายสิ่งที่เค้าคิดอยู่ ไม่ว่าจะเป็น อยู่โน่นนนน..ภูมิตกกะใจภูมิเล่น (หมายถึงอยากเล่นอะไรบางอย่าง)เอาอันนี้แม่คับ ทำอะไรคับจั๊กกะจี๋ตกไปแล้ว (เวลาของตก) ผมเอง (บอกตรง ๆ) ก็เริ่มกังวลนิด ๆ ครับเพราะเวลาส่วนใหญ่ที่่ผมจะได้อยู่กับน้องภูมิ ก็จะเป็นตอนเช้าตอนเย็นในวันธรรมดา และวันหยุด ภาษาไทยที่น้องภูมิได้รับรู้ก็มาจากหลายที่เหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นคุณแม่ คุณปู่ คุณย่า คุณยาย คุณน้า คุณป้า คุณอาคุณสรยุทธ์ เรื่องเล่าเช้านี้ (เราดูกันทุกเช้า)และพี่ ๆ น้อง ๆ รอบตัว ส่วนพลพรรคภาษาอังกฤษของผม ก็จะมีWonder Pets, Caillou, Oprah and […]

Posted by Bhoom (and papa) on October 11, 2009 at 10:30pm จากการเฝ้าดูน้องภูมิมาประมาณ 6 เดือน (ตอนนี้ น้องภูมิอายุ 1.8 ปีครับ)สิ่งที่เห็นจากเค้าเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น น่าจดจำ และมีคุณค่ามากในชีวิตผมและคุณเล็ก (แม่น้องภูมิ)ผมพอลำดับได้เป็น 7 ก้าวน้อย ๆ ของน้องภูมิ ที่จะมาเล่าสู่กันฟังกับคุณพ่อ คุณแม่หมู่บ้านสองภาษานี้นะครับ(ไม่ได้เป็นสูตร หรือทฤษฎีอะไรนะครับ) ก้าวเดินที่ 1 จำคำศัพท์ได้เริ่มต้นที่การปลูกฝังคำศัพท์ในเรื่องต่าง ๆ ไปเรื่อย ๆจนกระทั่งได้เห็นเค้าบอกได้ว่า นี่คืออะไร นั่นคืออะไรMommy, Papa, Dog, Cat, Plane, Bird, Bicycle, House, Car, Ball และอื่น ๆ ก้าวเดินที่ 2 เข้าใจคำพูดที่ต้องการให้ทำ (คำสั่ง)น้องภูมิเริ่มเรียนรู้ว่าเรากำลังต้องการสื่อสารกับเค้า และต้องการให้เค้าทำตามโดยทั่วไปก็จะเป็นเรื่องง่าย ๆ ประมาณนี้ครับTurn aroundCome to papa.Get […]

Posted by Bhoom (and papa) on August 5, 2009 at 10:00pm ก่อนอื่นขอขอบคุณคุณบิ๊ก (พงษ์ระพี) ที่ได้จุดประกายให้เราและคุณแม่น้องภูมิสำหรับการเริ่มต้น และแรงผลักดันทั้งหมดครับ ตั้งแต่ตั้งท้อง หรือหลังจากน้องภูมิเกิดไม่แน่ใจนะครับเราอยากสอนภาษาอังกฤษให้น้องภูมิอยู่ในใจ คุยกันบ้างเป็นครั้งคราว.. คุณแม่น้องภูมิมักจะถามว่าอยู่เรื่อย ๆ ว่า ทำได้มั๊ย ถ้าอยากให้น้องภูมิใช้ภาษาอังกฤษได้ผมก็มักจะตอบไปง่าย ๆ ว่า “สบาย… มากกก” แต่ก็ไม่ได้หาข้อมูลจริงจังมากนักสอนภาษาอังกฤษไปตามเรื่องตามราว เจอโน่น เจอนี่ ก็ “Dog.. หมา”“Cat.. แมว”“House.. บ้าน”..กันไปเรื่อยเปื่อย.. จนคุณแม่น้องภูมิซื้อหนังสือ “เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้” มา(วันที่ 25 มีนาคม 2552 – ผมจดวันที่ไว้ที่หนังสือ) และเดินมาให้ผม พร้อมความตื่นเต้น และบอกผมว่า “ลองอ่านดูนะ” ถ้าจำไม่ผิด ผมใช้เวลาอ่านไม่น่าเกิน 2 คืนและเริ่มพูดคุยกับคุณแม่น้องภูมิ เกี่ยวกับเนื้อหาส่วนต่าง ๆ ในหนังสือ แม่น้องภูมิไม่รอช้า.. แซว […]

Posted by Bhoom (and papa) on July 27, 2009 at 7:30pm ช่วงนี้เป็นช่วงที่น้องภูมิเริ่มจะหยิบศัพท์คำโน้น คำนี้มาผูกเรื่องราวเพื่อสื่อสารมากขึ้น เช่นธง.. หย่าย หย่าย.. (ธงชาติขนาดใหญ่ ๆ)นก.. บินน้ำ.. เล็ก เล็ก..เป็นต้น วันนี้ น้องภูมินั่งดูรูปในหนังสือ ชี้โน่น ชี้นี่ ไปเรื่อยพร้อม ๆ กับการเรียกชื่อสิ่งต่าง ๆ ในหนังสือตามปกติ bear.. clock.. bird.. duck.. ble.. (table)on.. (lion) nana.. (banana) moon.. cowd.. (cloud) จนมาถึงหน้าท้องฟ้ากลางคืนที่มีดาวเต็มไปหมด bhoom: tar.. tar.. (tar = star)papa: yes.. stars.. bhoom: tar.. tar..(พร้อมกับชี้ดวงนั้นที ดวงโน้นที) bhoom: เยอะ […]

Posted by Bhoom (and papa) on July 22, 2009 at 9:30pm เวลาที่ชี้โน่น ชี้นี่ให้น้องภูมิดู เช่น นก หมา ไก่ และสัตว์อื่น ๆก็จะพูดไปเรื่อย เพื่อให้น้องภูมิจำได้ และหลาย ๆ ครั้ง เจ้านกน้อยก็ชอบบินหนีเวลาที่เราพยายามจะเข้าไปใกล้ ๆ มันผมก็มักจะพูดแนวเสียดายว่า “Gone!!! It’s gone!!” วันนั้น น้องภูมิลากเก้าอี้มาปีนดูโน่น ดูนี่นอกหน้าต่างแล้วก็ พูดว่า “bird.. bird..” ผมก็เลยเข้าไปนั้งด้วย.. bhoom : papa.. papa..papa : … bhoom : bird.. bird..papa : Where?bhoom : ชี้ลงไปที่พื้นถนนด้านล่างpapa : Right.. I see.. bhoom : bird.. […]

Posted by Bhoom (and papa) on July 20, 2009 at 10:30pm จริง ๆ ตั้งใจจะเขียนบันทึกไว้สำหรับตัวเองนะครับเพราะว่าไม่ได้มีอะไรน่าสนใจมากมาย นอกเสียจากความตื่นเต้นของผม และคุณแม่ของน้องภูมิ ช่วงนี้ ผมพยายามทำความเข้าใจกับน้องภูมิเกี่ยวกับ verb เป็นพิเศษและเย็นวันนี้ น้องภูมิก็ทำให้ประหลาดใจได้อีกครั้ง ขณะที่ผมเดินมาหาคุณแม่น้องภูมิที่กำลังป้อนข้าวเย็นอยู่ papa : Hello.. Bhoom. What are you doing?bhoom : Eat!!! (ไม่นึกว่าจะตอบกลับมาได้)papa : Your dinner?bhoom : (nod his head)papa : Yummy?bhoom : (nod his head again)papa : Good! ** คุณแม่น้องภูมิหันมายิ้ม เพราะว่าเค้าไม่รู้ว่าน้องภูมิเริ่มเข้าใจคำนี้แล้ว** ผมก็แอบยิ้มในใจ เพราะเห็นคุณแม่น้องภูมิรู้สึกดีใจ