Tag: น้องเนย

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on September 25, 2011 at 10:37am in ห้องรับแขก บ่ายวันเสาร์ที่ 24 กันยายน 2554 ฤกษ์งามยามดีวันที่ถูกจับจอง ย้อนไปเมื่อสองเดือนก่อน หลังจากปาร์ตี้เฮฮาบ้านคุณแอนครั้งแรก  เราก็ตกลงกันว่าจะเจอกันอีกครั้งหลังที่คุณกิ้มคลอดน้องคนที่สองและมีสุขภาพแข็งแรงแล้ว…แต่นึกไม่ถึงว่าความฮาเฮจะไม่ปรานีใคร  เมื่่อญาติสนิทเอ่ยปากอยากให้มีปาร์ตี้หมูปิ้งสักครั้งได้ไม๊ สายตรงจึงต่อถึงแม่กิ้มในทันใด…และเราก็ไม่เคยได้รับการปฏิเสธจากน้องสาวคนนี้เลยจริงๆ  ต้องขอบคุณแม่แอนพ่อต่ายของน้องบุหลัน  แม่กิ้มพ่อเป้ของน้องยาโย และแม่เล็กพ่อนิกของน้องเรอิ เลอาก่อนเลย ..ไม่งั้นปาร์ตี้ครั้งนี้คงไม่เกิด นัดกันเงียบๆไม่เอิกเกริก ..บ่ายวันเสาร์ ค่อยๆทยอยกันมา เริ่มจากครอบครัวพ่อละม่อม แม่หนูและน้องดุ๊ก..ตรงเวลาอย่างแรง.. พี่รู้จักครอบครัวพ่อม่อมเมื่อตอน วช.โฟนิกส์ที่โคราช พ่อม่อมบอกมาจากกรุงเทพ เพิ่งเปิดเจอเวปสองภาษา เลยรีบตามมาและกำลังจะเดินทางไปอเมริกา อยากเข้า วช.101 มากมาย แต่เราไม่สามารถจัดให้ได้ในขณะนั้น ได้แต่บอกว่ากลับจากอเมริกาแล้วค่อยมานะคะ…เกือบสี่เดือนผ่านไปโดยไม่คาดคิด พี่ได้เจอครอบครัวพ่อม่อมอีกครั้งใน วช.101 ที่กรุงเทพ..หลังจากที่ครอบครัวนี้เพิ่งเดินทางกลับจากอเมริกาความประทับใจจึงเกิดขึ้นว่า..เขาเอาจริงนะเนี่ย..จึงมีการชวนเชิญมาร่วมปาร์ตี้ครั้งนี้ด้วย…ดีใจที่พ่อม่อมไม่ได้ปฏิเสธ …ท่ามกลางเสียงสอบถามว่าครอบครัวนี้คือใคร..หุหุ..พี่ก็ไม่รู้…จนเกือบชั่วโมงสุดท้ายของงานปาร์ตี้..เดี๋ยวจะมีคนที่เราไม่คาดคิดมาเฉลยค่ะ ตามมาด้วยครอบครัวฟ้าประทานจริงๆค่ะ เพราะขณะที่พี่กับแม่แอนกำลังคิดว่าจะหาอะไรมาเสริมกองเสบียงดี..เนื่องจากน้ำท่วม เรือยังไม่เข้่าเทียบท่า ก๊วยเตี๋ยวเรือรังสิตจึงหายจ้อยในวินาทีสุดท้าย  ฮือๆ  ครอบครัวพ่อชินก็จอดรถหน้าบ้านพอดี พร้อมแกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากราย ที่เอาใจคุณแม่กำลังตั้งครรภ์ รสชาติเข้มข้นแต่ไม่เผ็ดจัดจ้าน ฝีมือคุณยายของน้องไข่มุก กับแม่ปาซก็มาช่วยชีวิตพอดี ต้องบอกว่าครอบครัวนี้ทุบทฤษฎีแม่ยายลูกเขยขาดสะบั้นจริงๆ เพราะในขณะที่คุณยายชื่นชมน้องพลอยชมพูู พี่ก็บอกว่างั้นคุณยายต้องเปลี่ยนลูกเขยแล้วค่ะ […]

Posted by แม่น้องเนย on March 14, 2016 at 7:13am วันนี้เป็นวันครบรอบ 7 ปี ที่เล็กพูดภาษาอังกฤษกับลูก ก็ถือเป็นภาระกิจที่เราทำติดต่อกันเป็นระยะเวลายาวนานทีเดียว ไม่เคยคิดว่าจะสามารถประคองมาจนถึงวันนี้ ยังนั่งคิดอยู่ว่า ถ้าวันนั้น “เราไม่กล้าที่จะเริ่มต้น… วันนี้จะเป็นอย่างไร” มองย้อนกลับไป วันแรกที่เราเริ่มต้น ก็คงเหมือนเพื่อนๆ คือซื้อหนังสือ “เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้” มาอ่าน แล้วเกิดแรงบันดาลใจ ไฟลุก พรึบพรับ.. ลึกๆยังคิดว่า “คุณบิ๊ก (ผู้แต่งหนังสือ) ไม่ได้จบเมืองนอก ไม่ได้เป็นครูสอนภาษาอังกฤษ ยังทำได้ เราก็ต้องทำได้” ไฟในใจลุก แต่สมองเรื่องภาษา ติดลบสุดๆ 1.ไม่มีอะไรอยู่ในหัวเลย นอกจากคำศัพท์เล็กๆน้อยๆ 2.พูดได้เล็กน้อย ตามประโยคที่เรียนมา ตามแกรมม่าสุดๆ 3.สำเนียงไทย แท้…แท้…แท้… ใครที่เคยคิดว่าคนที่ประสบความสำเร็จในการสอนลูกเป็นเด็กสองภาษา คือคนที่มีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษดี ได้เปรียบ ขอบอกว่า “ผิด” ส่วนใหญ่เป็นพวกที่แย่-ปานกลาง แต่มีความมุ่งมั่น สู้ไม่ถอย เพิ่มเติม เรียนไปพร้อมลูก แต่ก็มีบางคน […]

Posted by แม่น้องเนย on March 17, 2014 at 6:30am สวัสดีค่ะ เล็ก-แม่น้องเนย รายงานตัวครบรอบ 5 ปี ที่หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ ณ.วันที่ 17 มีนาคม 2557 เวลา 6.35 น. ตอนนี้น้องเนยอาุยุประมาณ 7 ขวบครึ่ง แทบไม่น่าเชื่อว่าตัวเองจะสามารถประคองการพูดภาษาอังกฤษกับลูกมาได้ยาวนานกว่า 5 ปี จากวันแรกที่พูดภาษาัอังกฤษกับลูก (ตอนนั้นลูกอายุ 2 ขวบครึ่ง) สามีส่งสายตาแสดงออกถึงความไม่แน่ใจว่าจะไปรอด เนื่องจากภาษาอังกฤษแย่แบบไม่มีอะไรอยู่ในหัว แล้วยังบังอาจจะพูดอังกฤษกับลูกอีกต่างหาก มาถึงวันนี้เวลาได้พิสูจน์แล้วว่า คนเราสามารถพัฒนาตัวเองได้อยู่ตลอดเวลา เพียงแต่ว่า ที่ผ่านมามักจะมีความคิดทางด้านลบฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกว่า “เราทำไม่ได้หรอก” “มันยากเกินไปสำหรับเรา” “ตัวเองยังไม่รอดแล้วจะสอนลูกได้อย่างไร” “เราไม่เก่งเท่าคนอื่น” “เราเรียนมาน้อยกว่าคนอื่น” ความคิดอะไรแบบนั้นก็เคยอยู่ในหัวของเล็กเหมือนกันค่ะ แต่เพราะว่า “ลูก” คือคำตอบของความกังวลทั้งหมด ลูกคือแรงบันดาลใจให้เรากล้าทำสิ่งต่างๆมากมาย กล้าจะฝ่าฟันอุปสรรคที่ต่างรุมเข้ามาหาเรา เล็กอยากส่งเสริมให้ลูกมีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษเป็นธรรมชาติ โดยไม่ต้องคิดแปลกลับไปกลับมาเหมือนที่เล็กเป็นอยู่ ซึ่งขณะนี้เอง บางครั้งเล็กก็ยังเป็นอยู่ เวลาพูดกับฝรั่ง ซึ่งมันติดฝังแน่นมาก […]

Posted by แม่น้องเนย on April 22, 2011 at 6:30am เล็กพูดภาษาอังกฤษกับลูกตามแนวคิดเด็กสองภาษามาร่วม 2 ปี 1 เดือน แล้วค่ะ เราเลือกใช้ระบบ OPOL หนึ่งคนหนึ่งภาษา ช่วงแรกเราลำบากกันทั้งแม่ทั้งลูก ท้อ ฮึด อยู่อย่างนั้น ผ่านไป 6 เดือน-1 ปี เนยเริ่มพูดคล่องขึ้น แต่แม่ละเลยไม่ได้เน้นเรื่องการออกเสียงให้ชัด เราก็เริ่มปรับกันใหม่ ทำการบ้านเด็กสองภาษาออกเสียงเป็นคำๆให้ชัด หลังจากที่อยู่บ้านเลี้ยงลูกและก็พูดอังกฤษกับลูกได้ 1 ปี เล็กก็ออกไปทำงานนอกบ้านค่ะ มีความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นหลายอย่าง 1.ความคล่องในการใช้ภาษา จากที่พูดภาษาอังกฤษกับลูกตอนที่อยู่บ้านเลี้ยงลูก รอลูกกลับจากโรงเรียน ประมาณวันละ 6 ชม. เหลือ วันละ 2-3 ชม. จะรู้สึกได้เลยว่าทั้งแม่และเนย พูดติดๆขัดๆ ไม่ค่อยคล่องเหมือนเดิม (คล่องในที่นี้ก็คลำๆกันไป ไม่ได้หรูหราอะไรค่ะ) เวลาพูดต้องคิดนิดหนึ่ง ค่อยๆพูดออกมา ผิดๆถูกๆ ก็แก้กันไป ที่เขียนนี้ไม่ได้หมายความว่าแม่ทำงาน สอนภาษาลูกไม่ได้ผลนะคะ แต่จะบอกว่า […]

Posted by แม่น้องเนย on March 6, 2010 at 8:30pm หลังจากเริ่มเป็นแม่-ลูกสองภาษาผ่านมาได้ร่วม 1 ปีมาจนถึงวันนี้ กาลเวลาได้เป็นเครื่องพิสูจน์ความกังวลใจอะไรหลายๆอย่างที่เราเคยสงสัยไว้ตั้งแต่ที่เขียนบล๊อก “ฤกษ์งามยามดี” เมื่อ 7 เดือนก่อน เรื่องกังวลที่เกิดขึ้น1.เราจะทำได้ไหม2.ลูกจะสับสนไหม3.การเข้าเรียน รร.ไทย4.สำเนียงไท๊ย ไทย5.ลูกจะลืมไหม คำถามที่มีคนถามบ่อย1.ลูกพูดไทยได้ไหม2.ลูกเรียนอินเตอร์หรือเปล่า3.ลูกเรียนโรงเรียนอะไร4.พ่อเป็นคนต่างชาติหรือเปล่า หลังจากผ่านระยะทาง 6 เดือนแรกมา ที่เราและทุกคนในเวปที่เริ่มพร้อมๆกันฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาได้ เหมือนรู้สึกว่าประสบความสำเร็จอย่างไรอย่างนั้นอะไรก็ดูเหมือนจะดีขึ้น ทั้งตัวเราเองที่เริ่มจะพูดคล่องขึ้น บ่นเก่งขึ้นและลูกที่่โต้ตอบกับเราได้มากขึ้นความชื่นใจที่เกิดขึ้น ทำให้เราเริ่มมั่นใจมากขึ้น และลืมฉุกคิดสิ่งนึง จนมาวันนึง มีสิ่งให้ฉุกคิดขึ้นมาว่าเราและลูกพูดไม่ค่อยชัด ฝรั่งอาจจะฟังไม่รู้เรื่องเพราะไม่มี final soundและนั่นเป็นอีกจุดเริ่มต้นอีกอันนึง เป็นอะไรที่้ท้าทายมากเหมือนเป็นอีกจุดมุ่งหมายนึงในการฝึกฝนภาษา ตอนนั้นได้เจอคุณบิ๊กในงานเวิร์คช๊อป และ คุณอรนัย ได้ให้กำลังใจและคำแนะนำมากมาย เจอกันทีไร มีอะไรใหม่ๆให้เล่น ให้ตื่นเต้น ให้ฝึก ให้ทำทุกทีไม่เคยสงสัยกับคำแนะนำคุณบิ๊กเลยค่ะ สิ่งใดที่ผู้ใหญ่บ้านคิดจะนำเสนอ ส่วนมากได้กลั่นกรองมาอย่างดีแล้ว ทำตามเลย ไม่ต้องสงสัย ติดใจให้มากความนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของการทำ “การบ้านเด็กสองภาษา” หลังจากฝึกการออกเสียงที่ถูกต้อง ศึกษาเรื่องคลิปต่างๆที่คุณบิ๊กโพสต์ไว้ ทำการบ้านเด็กสองภาษาลองพูดให้ชัดๆ ก็ผ่านมาประมาณ 4 เดือนแล้ว […]

Posted by แม่น้องเนย on November 13, 2009 at 8:38am เริ่มจากที่ได้อ่านหนังสือ “เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้” และได้เริ่มต้นพูดกับลูกในวันถัดไปเมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2552 ขณะนั้นเนยอายุได้ 2.6 ปี มาถึงวันนี้ก็ประมาณ 5 เดือนนิดๆก็เลยอยากจะเขียนแชร์ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นบ้างค่ะ หวังว่าข้อความที่เขียนมาจะเป็นกำลังใจและแนวทางให้กับผู้ที่เริ่มต้นไม่มากก็น้อยเพราะจากการที่เราเริ่มต้นที่นี่ ท้อ และมีกำลังใจขึ้นมาก็จากที่นี่ ก็เลยอยากแบ่งปันความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้นให้กับผู้ที่เกิดความรู้สึกท้อ หรือยังสับสน(ในชีวิต)อยู่ค่ะ อิอิ ขอเตือน อาจปวดตาบ้าง ต้องขออภัย เพราะมันยาวจริงๆนะ (แค่ 5 เดือนยังขนาดนี้) ประวัติ1.จบปริญญาตรี ตอนเรียนชอบเรียนภาษาอังกฤษนะ2.แต่ฟังฝรั่งพูดไม่ค่อยออก3.พูดกับฝรั่งก็กระท่อนกระแท่น4.ไม่มีฝรั่งให้พูดด้วยมาก5.ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษอีกเลยหลังจากจบ.มหาวิทยาลัย6.ไม่ได้ทำงานที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษ7.ทำงานอยู่ที่บ้านไม่ได้ไปพบปะผู้คนมากมาย เริ่มต้น1.เห็นหนังสือเล่มสีส้มๆเด่นๆนี้ จากเวปทางอินเตอร์เนทที่ซื้อประจำ สั่งเลยเคยอ่านหนังสือแนวนี้มาก็เยอะ แต่เล่มอื่นไม่ละเอียด และก็อยู่ไกลเกินที่เราจะหวังแต่หนังสือเวทมนต์เล่มนี้ ขอบอกว่าเป็นอะไรที่มีขั้นตอน ดูง่ายๆ อ่านแล้วดูเหมือนว่าเราก็น่าจะทำได้นะ….ฮึฮึ 2.อ่านเสร็จในวันเดียว และเคี่ยวเข็ญให้สามีอ่านในวันถัดมา ยังดีที่สามีไม่ได้ว่าอะไรแต่ก็ต้องเป็นเราอยู่แล้วที่จะพูดอังกฤษกับลูก เพราะสามีไม่เอาอยู่แล้ว(ตอนหลังแอบถาม เค้าบอกว่าไม่เชื่อหรอกว่าเราจะพูดกับลูกได้ตลอด เดี๋ยวก็เลิก)ฮึ่ม..ฮึ่มม 3.คืนนั้นเข้าเวป www.2pasa.com เลย สมัครสมาชิก ตอนนั้นเวปเพิ่งเปิดได้ไม่เท่าไรมั๊งเข้าไปอ่านก่อนเลย ไล่อ่านทุกกระทู้ […]

Posted by แม่น้องเนย on March 14, 2015 at 7:00amเข้ามาอัพเดท ความเป็นไปของการพูดภาษาอังกฤษกับลูกมาครบ 6 ปี ขณะนี้น้องเนยอายุ 8 ปีกว่าๆ ในวันนี้เมื่อ 6 ปีที่แล้ว บุรุษไปรษณีย์มาส่งหนังสือเล่มส้มๆ “เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้” ให้ที่บ้าน รีบเปิดอ่านและทำเลย ล้มลุกคลุกคลานกันน่าดู ถึงวันนี้เราก็ยังรู้สึกขอบคุณคุณบิ๊กและครอบครัว ที่ทำหนังสือเล่มนี้ออกมา ทำให้ครอบครัวเรารู้สึกว่า “คนธรรมดาๆอย่างเราก็ทำได้นะ” แล้วคุณล่ะ ทำหรือยัง? “ยังพูดภาษาอังกฤษกันอยู่ไหม” คือคำถามที่ได้รับจากพ่อแม่หลายครอบครัว ที่อาจจะถามเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเองว่า ยังมีคนที่สอนลูกพูดภาษาอังกฤษได้จริง และยังคงพูดอยู่จนปัจจุบัน ครอบครัวเรายังพูดภาษาอังกฤษกันอยู่เหมือนเดิม โดยใช้ “ความเคยชิน” ที่เคยสอนกันมาตอนเด็กๆ เล็กสังเกตว่าสิ่งที่พูดหรือสอนลูกไป ถ้าแม่อย่างเราไม่ขยับเติมให้มากขึ้น มันก็จะเท่าเดิม และคอยลดลงเรื่อยๆ ช่วงปีที่ผ่านมานี้เล็กอาจจะละเลยการเพิ่ม เติม เสริม ให้ลูกตามที่บอก ภาษาอังกฤษของลูกก็ ทรงๆ ทรุดๆ สำเนียงหายไปเรื่อยๆเมื่อพูดกับแม่ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะว่าลูกเลียนแบบตามโรงเรียน อีกส่วนหนึ่งเค้าก็ไม่ค่อยได้ดูการ์ตูนภาษาอังกฤษมาก เพราะว่าแต่ละวันการบ้านก็เอาเวลาไปเกือบหมดแล้ว และส่วนที่สำคัญเลยคือต้นแบบ (แม่) […]