Tag: น้องเจ้าขา

Posted by mom_jenita on January 17, 2010 at 4:58am สถานการณ์เริ่มคลี่คลาย(ยังกะ สึนามิ) หลังจากนั้น แม่เลิกทำตัวเป็นเจ๊ดันอีกต่อไป คิดว่า ให้ธรรมชาติจัดการตัวมันเอง และด้วยอะไรหลายๆอย่างก็ตามมา พอชินมากขึ้น เจ้าขาก็เริ่มพูดภาษาอังกฤษกับป้าๆละแวกบ้านมากขึ้น แม้ว่าจะไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก ด้วยเวลาไม่ค่อยตรงกัน แต่มันก็ทำให้เราพอมีทางฝึกกันต่อ เราพยายามหาช่องทางที่จะคุยกับชาวต่างชาติ เพื่อฝึกตัวเองและลูก และมีโอกาสคุยกับครูต่างชาติทาง msn ที่เคยสอนภาษาอังกฤษเรา ซึ่งตอนที่เรียนครูน่ารักมาก พยายามพูดคุย ให้ความเป็นกันเอง แต่ตอนที่เรียนกับครูนั้น ความพยายามในการจะสื่อสารภาษาอังกฤษมันยังน้อยกว่าตอนนี้มาก พอตอนนี้อยากจะคุยกับครู ครูก็ดันไปอยู่ประเทศอื่นแล้ว เสียดายจริงๆ และได้ส่งคลิปเจ้าขาไปให้ครูดู ครูจบด้านการสอนภาษาอังกฤษโดยตรง ครูชมว่าทำถูกต้องแล้ว และเราได้ปรึกษาเรื่องการออกเสียงและสำเนียงที่เรากังวลว่า ตัวเราเอง ทำให้ลูกมีปัญหา ครูก็ได้ให้ข้อแนะนำว่า ทำต่อไปเรื่อยๆ การออกเสียง และสำเนียงจะพัฒนาตามวัย และที่ดูเจ้าขา ก็ โอเค ในวัยของเค้า ทำให้เรามีกำลังใจมาฝึกต่ออีกมากมาย และที่ดียิ่งกว่านั้น เราได้เจอกับฝรั่งที่น่ารักคนนึงเดินทาง มาทำธุระที่นี่ และจะอยู่ต่อซักระยะ เค้าชอบเล่นกับเด็ก เจอเจ้าขา เค้าก็มาเล่นด้วย วันแรก […]

Posted by mom_jenita on January 17, 2010 at 3:30am วันนี้ เกิดอาการอยากเขียนบล็อกขึ้นมาอย่างมากมาย(ตอนตี 2) ไม่รู้อารมณ์อาไรเหมือนกัน อันเนื่องมาจากเมากับการลงข้อมูลและการแปลผลงานวิจัยมาได้ เกือบเดือนแล้ว แม้ยังมีงานที่ต้องทำอีกมาก แต่อยากจะโยนมันทิ้งละ 555….ว่าด้วยเรื่องระบบการสอนของบ้านเราละกัน อันดับแรก เค้าบอกต้องเลือกระบบกันก่อน บ้านเราเริ่มต้นกันที่ระบบ OTOL แบบที่พูดประโยคไหนได้ก็พูดไปก่อน(ซึ่งตอนแรกน้อยมาก จนไม่สามารถคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ได้ อิอิ) อันเนื่องมาจากความสามารถอันน้อยนิดของแม่นั่นเอง บ้านเรามีปัญหากันเรื่องเวลา ไม่ใช่เวลาในการสอนลูก เพราะเราถือว่า เวลาที่เจอลูกตอนเช้า ตอนเย็นหลังเลิกเรียน และวันเสาร์ อาทิตย์ ก็ถือว่ามากมาย มหาศาลสำหรับเรา แต่ปัญหาของเราอยู่ที่ เวลาในการพัฒนาตัวเอง(แม่)นั่นเองจากนั้น เราก็พยายามใช้เวลาตอนสติแตกจากงาน ช่วงกลางวัน (ซึ่งเป็นอยู่บ่อยๆ) เวลาที่เบื่อทำงานบ้าน เวลาช่วงดึก หลังลูกนอน เวลาใกล้เช้า ที่คนอื่นเค้านอนกันหมด แต่เรายังไม่ได้นอน เศร้าเจง เจง…. ทำไงได้ ก็ไม่ตั้งใจฝึกภาษาอังกฤษตั้งแต่ที่ยังว่าง กว่าตอนนี้ ก็ต้องมาฝึกกันตอนนี้ล่ะ …พยายามถูไถ เพิ่มเปอร์เซ็นต์ไปเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าบ้านเราจะรอดมั้ยเนี่ย ลูกจะพูดกับเค้าได้บ้างมั้ย เอางี้ดีกว่า […]

Posted by mom_jenita on August 16, 2009 at 4:30am ถ้าคุณบิ๊กได้เข้ามาอ่าน อย่าเพิ่งดุลูกศิษย์คนนี้นะคะ มีวิธีการบางอย่างที่แหกกฎไปบ้างต้องขออภัยค่ะ และถ้าไงช่วยแนะนำหรือบอกวิธีปรับปรุงแก้ไขด้วยก็ดีค่ะ ลูกศิษย์ขอเรียนตัวต่อตัว เอางานมาเสนอค่ะ 🙂 วิธีการเหล่านี้ไม่ได้คิดเองทั้งหมดหรอกนะคะ ลอกคุณบิ๊กบ้าง คุณอ๊อบบ้าง คุณพ่อคุณแม่ในนี้บ้าง มาเป็นสูตรบ้านเราเองค่ะ • เริ่มจากคำศัพท์ อย่างที่บอกค่ะ ตอนแรกเค้าอาจจะถามว่าแปลว่าอะไร ก็ยกให้เค้าดูเลยค่ะ (ไม่แปลกค่ะ เด็กโตแล้ว เค้าก็อยากเข้าใจ คุณเองก็ยังอยากเข้าใจอะไรตั้งหลายอย่าง ลูกสงสัยดีกว่าไม่โต้ตอบอะไร)• สอน verb แบบที่คุณบิ๊กบอกค่ะ สอน verb ที่เค้าทำประจำ นั่ง นอน ยืน เดิน กระโดด เอาแบบเห็นภาพ verb พวกนี้สอนได้ทั้งแบบคิดเกมมาเล่นกัน เค้าทำอยู่ตอนนั้น และเพลงค่ะ ได้หมด ค่อยๆเพิ่มคลังคำศัพท์ค่ะ อย่าใจร้อน เอาให้แน่นอย่าสอนทีละเยอะๆ เด็กโตแล้วเค้าจะต่อต้านค่ะ • เริ่มถาม What ‘s this? […]

Posted by mom_jenita on August 16, 2009 at 4:20am เรื่องนี้เป็น Background ของครอบครัวเราในการสร้างครอบครัว 2 ภาษา จริงๆ ไม่ได้น่าสนใจมากนัก แต่ถ้าอ่านแล้ว อาจช่วยให้คุณเห็นว่า การที่ไม่เก่งภาษาอังกฤษ และลักษณะครอบครัวของเราแบบนี้ อาจคล้ายกับบางครอบครัว ซึ่งอาจพอจะนำไปปรับใช้กับคุณได้บ้าง (แต่ถ้าใครอยากไปสู่วิธีการ ข้ามไปที่เรื่อง 2 กับ 3 ได้เลยค่ะ) ได้แรงบันดาลใจจากคุณเล็ก เพราะอ่าน blog คุณเล็ก แล้วรู้สึกว่าเอามาใช้ประโยชน์กับเราได้ ก็เลยอยากแบ่งปันประสบการณ์ตัวเองบ้างและมีพ่อแม่ที่บอกว่าตัวเองไม่เก่งภาษาอังกฤษ เราก็เป็นอีกคนนึงค่ะที่รู้สึกยังงั้น เรารู้จัก web นี้ด้วยความบังเอิญ เพราะเป็นคุณแม่ที่ชอบหาความรู้ทางอินเตอร์เนตอยู่แล้ว อยู่ๆก็มาเจอ web นี้กลางดึก ช่วงเดือนมีนาคม เปิดดูคลิปน้องเพ่ย เพ่ย ตะลึงมาก ต้องปลุกพ่อณิตาขึ้นมาฟัง กลางดึก และมาชื่นชมกันใหญ่ หลังจากนั้นเราก็เข้ามาเป็นระยะ มาเอาแรงกระตุ้นจากน้องเพ่ย เพ่ย รู้สึกตอนนั้นมีคุณแพทที่เข้ามาก่อนใครเลย และวันนึงก็มีคนตั้งกระทู้ถามว่า ถ้าพูดยังงี้ ภาษาอังกฤษพูดว่ายังไง และมีคุณแพทใจดีมาตอบเป็นคนแรก […]

Posted by mom_jenita on January 17, 2010 at 4:32am เขียนบล็อกส่งท้าย ก่อนขออนุญาต ไปเก็บตัวนักศึกษา(เหมือนนักกีฬามั้ยคะ) ซัก 2-3 เดือน ไม่งั้นอาจไม่จบเอาได้ ธรรมเนียมคนไทย ไปต้องลา มาต้องไหว้ เนื่องจากว่า ช่วงนี้เป็นช่วงวิกฤติในชีวิตเรา อันเนื่องจากนักศึกษามีเหตุจำเป็นต้องแปลผลข้อมูลงานวิจัย วิจารณ์ สรุปผล เขียน paper ต่างๆอีกมากมาย และเวลาที่ต้องจบมันเริ่มงวดเข้ามาทุกที นักศึกษาน้องบี ก็มาลาไปจัดการกับชีวิตแล้ว นักศึกษาภา ก็สมควรต้องเก็บตัวบ้าง มัวมาติดเวบอยู่ อาจไม่รอดได้นะคะ อิอิว่าด้วยเรื่องขวากหนามทาง 2 ภาษา เชื่อว่าบ้านใครก็ต้องมีทั้งนั้น ไม่มากก็น้อย แต่บ้านเราขอบอก ว่ามากทีเดียวแหละ เริ่มฝึกเจ้าขา ตอน 2 ขวบ 5 เดือน • อุปสรรคแรก ความสามารถด้านภาษาอังกฤษ ที่เคยเล่าอยู่บ่อยๆ ว่าเป็นนักเรียนประเภท ไม่ได้เลวร้ายมาก สอบได้คะแนนไม่เลวร้าย เอาตัวรอดในห้องเรียน […]

Posted by mom_jenita on May 24, 2011 at 3:00am มีข้อความและโทรศัพท์มาถึงภา ให้เขียนบล็อกภาษาจีนว่าถ้าพื้นฐานภาษานั้นเป็น 0 เค้าสอนกันยังไง คนว่างงานอย่างภา ก็เลยขอเขียนเล่าเรื่องราวซะหน่อย (ลองดูเวลาที่ภาเขียนดิ่ อิอิ) จริงๆ ตั้งใจไว้ตั้งแต่เริ่มสอนภาษาที่ 3 ให้เจ้าขาว่า วันไหนที่รู้สึกว่าเจ้าขาพูดได้พอสมควร (ไม่ต้องเก่งมาก แต่เป้าหมายคือพูดได้จากความรู้สึก เริ่มเล่าเรื่องราวและมีความสุขกับการเรียนภาษาจีน ภาจะเขียนบล็อกเพื่อแบ่งปันการเดินทางของบ้านเรา เหมือนที่เคยทำตอนฝึกภาษาที่ 2 ) ซึ่งจริงๆแล้วภาษาจีนที่ฝึกกันก็ใช้พื้นฐานการสอนไม่แตกต่างกับตอนที่ฝึกภาษาอังกฤษ ถ้าใครยังไม่ได้อ่านเชิญอ่านที่นี่นะคะ ใครไม่เก่งภาษาอังกฤษและสอนลูกตอนโต (ตอนพัฒนาตัวแม่) อันนี้ ตอน สอนลูกยังไงดีน้า เนื่องจากว่าตอนที่เราฝึกภาษาอังกฤษกัน ยังมีแค่หนังสือเล่ม 1 ออกมา ซึ่งเป็นหนังสือสร้างแรงบันดาลใจให้เรา แต่ยังไม่มีวิธีการเป็นขั้นตอนเหมือนเล่ม 2 ตอนนั้น เราใช้วิธีเดาๆ มั่วๆ วิธีของบ้านเรา จนสร้างเด็ก 2 ภาษามาได้แบบที่หลงทางบ้าง มีปัญหาโน่นนี่บ้าง จึงเห็นว่าถ้าเราได้แบ่งปันเส้นทางบ้านเรา ก็อาจจะมีประโยชน์ให้ทางของเพื่อนๆสั้นลงได้ หากนำไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับบ้านตัวเองนะคะ  แต่การฝึกภาษาที่ 3 ของเจ้าขาครั้งนี้ มีจุดแตกต่างจากภาษาที่ […]

Posted by mom_jenita on August 16, 2009 at 4:25am เอาล่ะ….เข้าเรื่องกันซะที(ยาวหน่อยนะ แต่เป็นขั้นตอนที่เราทำมา ตลอด 5 เดือน)เป็นขั้นตอนสำหรับฝึกภาษาอังกฤษของคนที่ไม่เก่งให้ดีขึ้น และสอนลูกได้ด้วยค่ะ • ตอนแรกปรับทัศนคติของคุณก่อน เพราะเราสอนลูกตอนโต เราก็คาดหวังว่าเค้าจะรู้เรื่องมากกว่าเด็ก แต่จริงๆเค้าก็เหมือนเพิ่งเริ่มเรียนภาษาอังกฤษเหมือนเด็กๆ คุณสอนลูกพูดตอนเด็กยังไง กว่าเค้าจะพูดเป็นปี คุณพูดไปคนเดียวนานแค่ไหน อย่าลืมค่ะ ตัดความคาดหวังออกไป ความเครียดของคุณจะลดลง และมีแรงสู้เพื่อลูกค่ะ • ภาไม่ได้เลือกระบบ OPOL และเลือกไม่ได้ เพราะปัญหาแรกคือ เราไม่เก่งภาษาอังกฤษ พูดไม่ได้ตลอด และคุณพ่อณิตามีเวลาอยู่กับลูกน้อย เราไม่ได้กลัวปัญหาเรื่องณิตาพูดภาษาไทยไม่ได้ แต่เราต้องสอนอย่างอื่นและก็อยากพัฒนาการอ่าน การฟังภาษาไทย จากการอ่านนิทานไทยด้วย • เริ่มต้นจากปรับตัวเองให้เป็นคนที่ต้องการเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา เมื่อก่อนน่าจะยาก แต่ตอนนี้เรามีลูกเป็นแรงขับดันอยู่แล้ว ทำได้แน่นอน• เราเริ่มจากคำศัพท์ทุกคำที่เราเห็น พูดออกมา พูดทุกครั้งที่เห็น ให้ลูกได้ยิน ให้ตัวเองได้ยิน ถ้าเราไม่รู้ศัพท์คำนี้ (เชื่อว่ามีศัพท์เยอะมากในบ้านที่เราไม่รู้) ไปเปิดดู ไปหา เราจะได้ศัพท์ใหม่มากมาย ….การพูดทุกครั้งจะทำให้เราจำได้ […]