เปิดบ้าน..รับแก๊งค์ซุปเปอร์หมู มีนาคม 2554

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on August 1, 2011 at 10:54pm in ห้องรับแขก เป็นการมีทติ้งพบปะกันครั้งแรก..นอกจากการพบกันที่ วช.เด็กสองภาษาระหว่างพี่กับคุณหมอหน่อยกุลกันยา แม่คนสวยของน้องนัท   คุณแอน แม่น้องบุหลัน คุณอ้อม แม่น้องปาล์มมี่ คุณหน่อยแม่น้องพอใจ  หมอนุ้ยแม่น้องพอดี  และคุณลี่แม่น้องมี่มี่ ผู้ที่สามารถบันดาลบ้านพี่ให้เป็นเกาะได้ในพริบตาทุกทีสิน่า  รวมถึงแม่เอ๋ของน้องบอส (ข้างบ้านพี่เอง)  ส่วนแม่กิ้ม แม่เล็กและแม่เก๋…เจอกันจนจวนเจียนจะนับเป็นญาติกันได้อยู่แล้วค่ะ  (ความรู้สึกเมื่อเดือนมีนาคมนะคะ..ปัจจุบันเปลี่ยนไปแล้ว ดีใจที่ได้เป็นพี่เป็นน้องเป็นญาติกับทุกๆครอบครัวค่ะ) เป็นมีทติ้งที่วุ่นวายที่สุดเท่าที่เจอะเจอมา เพราะเด็กเยอะเหลือเกินและแต่ละคนก็ไม่ได้อยู่ภายใต้คำสั่งอันประกาศิตของพ่อแม่ด้วย  แต่ก็นับว่าโชคดีที่บางช่วงเวลายังได้บรรดาคุณพ่ออย่างหมอต้น พ่อเอส พ่อโต้ง พ่อหนึ่ง และพ่อณัฐช่วยแบ่งเบาภาระกันไปบ้าง  ส่วนพ่อเป้…ไปงานแต่งงานนี่นา ฮ่าๆ วุ่นวายแต่ก็สนุกค่ะ ตอนแยกย้ายกันกลับบ้านตั้งสติไม่ทัน อาหารเลยเหลือบานทั้งคาวและหวาน แจกจ่ายใครก้ไม่ทัน เดินกลับกันแบบไม่ขอแบ่งปันกันเลย (ตอนหิ้วมาก้ไม่ปรึกษา ตอนกลับก้ไม่หิ้วกลับน๊า) ผลคือพี่ต้องเอาไปให้หลานๆช่วยทานกันสองวันเต็มๆ  บันทึกขีดเส้นใต้ตัวแดงเลยว่าจัดมีทติ้งคราวหน้า เคลียร์อาหารก่อนค่อยเปิดประตู งานนี้เป็นการลองลิ้มชิมรสซุปเปอร์หมูครั้งแรกด้วยค่ะ  ขอบคุณทุกๆครอบครัวเช่นเดิมจ้า

เสาร์ที่ 9 กรกฎาคม 2554 มีทติ้งเฮฮา..หมูปิ้งฮาเฮ ที่บ้านคุณแอน

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on July 30, 2011 at 10:31am in ห้องรับแขก เสาร์ที่ 9 ฤกษ์งามยามดี..รวมตัวกันปาร์ตี้หมูปิ้ง ซุปเปอร์หมูของแม่กิ้มอีกครั้ง…คงต้องเปลี่ยนจากซุปเปอร์หมู เป็นหมูปิ้งฮาเฮ เพราะเจอกันที่ไหน เฮฮากันที่นั่น คราวนี้ขนขบวนกว่าสิบครอบครัวไปถล่มบ้านแม่แอน พ่อต่ายและน้องบุหลันย่านเลียบทางด่วนรามอืนทรา  กลุ่มก่อการครั้งนี้ร่วมนำทีมโดยแม่กิ้มของยาโย   แม่ลี่ของมี่มี่ แม่หน่อยน้องพอใจ  แม่อ้อมน้องปาล์มมี่ แม่ขวัญน้องอิง แม่เอ๋น้องเรน แม่เล็กน้องเนย แม่เก๋น้องพริมพูม แม่ปาซน้องไข่มุก พ่อคิงส์น้องเบลส และงานนี้ยังเปิดตัวพ่อตั้วพ่อน้องข้าวหอมที่เรารู้จักกันดีในนามตลาดโบราณ ซึ่งงานนี้เป็นฮีโร่ของชาวเราเลยทีเดียว  เจอกันตั้งแต่บ่ายยามค่ำ…เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ ทิ้งไว้เพียงสายฝนที่กระหน่ำลงมาช่วยเจ้าของบ้านทำความสะอาด  ฮ่าๆๆ  ใช้เวลาในการพบเจอยาวนานหลายชั่วโมง..คงบรรยายบรรยากาศกันไม่หมด…ได้แต่เก็บเกี่ยวทั้งหมดไว้ในความทรงจำอีกครั้งกับมิตรภาพดีๆและไม่ลืมที่จะกล่าวคำว่า..ขอบคุณนะคะ

ครอบครัว.เล็ก..เล็ก

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on August 29, 2011 at 10:19am in ห้องรับแขก วันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม  2554 พี่ชวน..เล็กไปกินข้าวกัน  น้องสาวที่มีบุคลิกเฉพาะตัว บรรยายไม่ยาก..แต่ก็ยากจะเขียนถึง  ฮ่าๆ ได้เจอะเจอครอบครัวนี้อย่างเป็นทางการครั้งแรกเมื่อเดือนสิงหาคม 2552 เมื่อคราวไปอัดรายการครอบครัวเดียวกัน ที่คุณบิ๊กเชิญให้เป็นตัวแทนหมู่บ้านเด็กสองภาษา ถ่ายทอดเรื่องราวประสบการณ์ต่างๆบนเส้นทางการสร้างเด็กสองภาษาเพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้กับอีกหลายๆครอบครัวที่กำลังจูงมือเดินตามกันมา จนน้องเนยกลายเป็นขวัญใจพ่อยกแม่ยกไปกันเลยทีเดียว  แม้แต่อาม่าของพี่เพ่ยเพ่ยก็ยังปลื้มเจ้าหนูตัวเล็กช่างฉอเราะคนนี้ เล็กแม่น้องเนย..จัดเป็นคุณแม่เจ้าปัญหา (เจ้าคำถาม) ขั้นเทพเชียว พอนึกย้อนไป เธอจะเป็นคนที่มีคำถามที่ต้องการคำตอบเกือบจะตลอดเวลา นี่ถ้าเข้าฝันใครได้ เธอคงถอดจิตไปถามคำถามคนที่เธออยากถามในฝันแล้วแน่ๆ (ทุกวันนี้แม่น้องเนยทำงานประจำ  เวลาในการสร้างคำถามจึงหดน้อยลงไปด้วย)  ทุกๆวันแม่น้องเนยจะมีคำถามอยู่ที่ห้องภาษาอังกฤษตลอดเวลา ประโยคนี้พูดอย่างไร ประโยคนั้นว่าอย่างไร  จนบางครั้งเราก็อดงงไม่ได้ว่าเอาคำพูดประโยคแบบนี้ใช้กับลูกแล้วหรือ ถ้าวันไหนไม่มีคำถามจากแม่น้องเนย แสดงว่าวันนั้นคลับอิงลิชปิดปรับปรุง..ซึ่งไม่เคยมี นับเป็นแม่ที่สร้างสีสันมากระดับเซียนคนหนึ่งเลย อานิสงค์ให้ผู้อื่นพลอยได้รับความรู้ไปด้วย   จากการถามเขาไปเยอะๆ วันนี้เลยต้องกลายเป็นผู้ตอบบ้างแล้วล่ะ  ..เพราะเกือบทุกครั้งที่มีการจัด workshop  ครอบครัวน้องเนยจะคอยก้าวเป็นกำลังใจอยู่เคียงข้างกันเสมอ ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล..แล้วก็จะช่วยคอยตอบคำถามและให้กำลังใจแก่ครอบครัวสองภาษารุ่นใหม่ๆอย่างเสมอมา เป็นเหมือนน้อง..เหมือนมือซ้ายมือขวา…เหมือนก๊าซออกซิเจน ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ เหมือนสายฝนแสงแดด..ร้านเซเว่น อิเลฟเว่น หรืออะไรก็ได้ที่วนอยู่รอบๆตัวตลอดเวลา… เราเจอกันบ่อย  กินข้าวด้วยกันบ่อย…ทุกๆอย่าง ทุกๆความรู้สึกมันฝังอยู่จนเป็นเรื่องที่ไม่ต้องบรรยายก็รู้กัน […]

1 2