Tag: น้องเรน

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on August 29, 2011 at 11:03am in ห้องรับแขก เสาร์ 27 สิงหาคม 2554 วันนี้มีนัดที่บ้านกับครอบครัวแม่โทปาซจากอยุธยา และแม่เอ๋จากรังสิต สองแม่นี้เจอกันไม่บ่อยแต่แป๊บเดียวเอง ความสัมพันธ์ในมิตรภาพก็ล้ำหน้าเกินกาลเวลาที่ได้เจอะเจอ  วันนี้จึงไม่มีใครยอมใคร คนหนึ่งหิ้วก๊วยเตี๋ยวเรือคนหนึ่งหิ้วโรตีสายไหม..ผลที่ออกมาจึงเป็นเรื่องของพุงกางไปตามๆกัน  (เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปหลักฐานเอาไว้..กินเกลี้ยงเลย) เอ๋รู้ไม๊ว่าพี่ต้องกินเตี๋ยวเรือถึงมื้อเที่ยงวันนี้เลยนะคะ ถ้าไม่มีกองทัพหลานๆมาช่วยน่ะ…กะให้เป็นชาวเรือไปเลยใช่ไม๊คะเนี่ย วันนี้เชิญสองแม่สองสไตล์มาลองเข้าแคมป์หนอนผีเสื้อฉบับมินิ..ฮ่าๆ คุณบิีกฝากขอบคุณหนอนน้อยสองตัวเอ๊ะหรือสองคน เอาไงดี..ไม่รู้ล่ะ  ขอบคุณนะคะ ปล.วันนี้แม่ปาซเห็นความน่าชังของเจ้าหนูเคนตะแล้ว..อดไม่ได้จะทบทวนบทเรียนเรื่องการวางแผนครอบครัว ฮ่าๆ ต้องสร้างให้ใหญ่เข้าไว้  พ่อชินว่าอย่างไรคะ…ไข่มุกอยากมีน้อง..แม่ของไข่มุกก็อยากมีน้องด้วย  อิอิ แม่เอ๋กับหนุ่มน้อยเคนตะ แม่โทปาซกับสาวไข่มุก ท่าคิดหนักขณะเล่นเกม…สวยเริ่ด ของฝากจากอยุธยา สาวไข่มุกกับรอยยิ้มพิมใจ..กว่าแม่จะจับอยู่นิ่ง พ่อชิน แม่ปาซ แม่เอ่ น้องไข่มุก น้องเรนและน้องเคนตะ 27 สิงหาคม ก็เป็นวันเกิดของหนุ่มน้อยคนนี้ด้วยน๊า…สุขสันต์วันเกิดครับ มีความสุขมากๆนะคะ

Posted by คุณแม่เอ๋ on March 10, 2011 at 3:11pm เวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหก เกือบ1ปีที่พยายามเหลือเกินที่จะสร้างเด็กคนนึงเป็นเด็กสองภาษา มีหลายครั้งที่ท้อถอยมีหลายครั้งที่อยากเลิกแต่ด้วยความที่เรามั่นใจว่าสิ่งที่เรากำลังทำมันมีโอกาสเป็นจริงๆได้ ขอขอบคุณหนังสือกว่าจะถึงอนุบาลก็สายเสียแล้วและหนังสือเด็กสองภาษาสร้างได้ของผู้ใหญ่บิ๊ก ที่จุดประกายให้คุณแม่เริ่มสอนลูกทั้งๆที่ตัวเองไม่เก่งภาษาอังกฤษเลย กลัวฝรั่งเป็นที่สุด ขอบคุณwebsiteแห่งนี้ที่มีแต่การแบ่งปัน การช่วยเหลือทุกๆอย่างที่มีให้ ได้รู้จักเพื่อนใหม่และคุณครูใจดีทุกคนในห้องEng ทุกวันนี้เอ๋เข้าใจแล้วว่าPractice make perfectจริงๆอย่างที่คุณอ๊อบว่า ทุกวันนี้น้องเรนแบ่งโหมดการคุยได้เองแบบว่าคุยกับย่าภาษาไทยแต่ตอบแม่ภาษาอังกฤษได้อย่างธรรมชาติไม่ต้องคิดก่อนเหมือนเรา ตอนนี้เอ๋เพิ่มความยากให้ลูกขึ้นไปอีกตอนปิดเทอมโดยพาน้องเรนไปเล่นกับplaygroupเด็กต่างชาติ น้องเรนสามารถสื่อสารทุกอย่างได้ดีและป็นธรรมชาติกว่าคุณแม่เสียอีก ตัวเอ๋เองก็ไม่กลัวฝรั่งแล้วค่ะ เอ๋อยากฝึกภาษาด้วยเลยได้ประโยชน์ทั้งแม่และลูก ดีใจมากเลยค่ะที่ไม่คิดเลิกสอนไปซะก่อน แอบท้อหลายครั้งตอนเริ่มใหม่ๆ อยากให้ทุกคนที่เพิ่งเริ่มต้นอย่าท้อถอยนะคะ เอ๋ฝึกภาษาจากในwebนี้ได้อะไรเยอะมากมากมันทำให้เรามีแรงที่จะค้นคว้าศึกษาภาษาเพิ่มเติมคิดว่าขยันกว่าตอนเรียนหนังสือเสียอีก อย่าคิดว่าเราทำไม่ได้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มทำ ทุกวันนี้มีแต่คนถามน้องเรนว่าเรียนที่ไหน เพราะเค้าพูดเก่งกว่าเด็กที่เรียนbilingualด้วยกันซะอีก เอ๋ก็แนะนำคุณแม่หลายๆคนไปไม่รู้ได้เข้ามาwebนี้บ้างหรือเปล่า ที่เขียนมาทั้งหมดเอ๋แค่อยากขอบคุณทุกๆคนในwebนี้ที่ทำให้เอ๋มีแรงและกำลังใจสอนน้องเรนมาได้ถึงตอนนี้เป็นอะไรที่ไม่เคยคิดเลยว่าจะทำได้ ขอบคุณมากมากจริงๆค่ะ งานชิ้นต่อไปที่กำลังเริ่มคือเจ้าตัวเล็กน้องเคนตะค่ะ โดยมีเทรนเนอร์ผู้ช่วยคือพี่เรนเองคับ…………. ถ้าใครสนใจพาลูกไปplaygroupลองเข้าไปwww.bambiweb.orgดูนะคะ และอีกหนึ่งwebที่อยากแนะนำคือ คุณAdam Bradshaw เข้าไปติดตามfacebookสอนภาษาอังกฤษเค้าได้นะคะ สนุกดีค่ะ ภาษาอังกฤษไม่ยากถ้าฝึกฝนทุกวันค่ะ

Posted by คุณแม่เอ๋ on March 15, 2010 at 1:53am หลังจากที่ได้เริ่มทำOPOLกับน้องเรนมาได้เกือบเดือนแล้ว สัญญาณการตอบรับก็มีมาให้ได้ชื่นใจเรื่อยๆเลยค่ะ เค้าเริ่มเข้าระบบภาษาอังกฤษกับเราเวลาถาม หรือต้องการอะไร เริ่มมีปนภาษาไทยบ้างเช่นอุ้มplease ,เห็นปูแต่บอกว่าspider ,pee pee poo pooพูดผิดพูดถูกบ้างแต่คุณแม่ก็ดีใจแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่่เลยค่ะ เค้าพยายามมากมากเลยที่จะสื่อสารกับคุณแม่ของเค้า ตอนนี้เรารักกันมากกว่าเดิม เพราะแต่ก่อนคุณแม่เอาแต่ทำงานปล่อยให้คุณลูกอยู่กับคุณย่าเป็นส่วนใหญ่ ทุกวันนี้เราแทบอยู่ด้วยกันตลอด เราไปไหนมาไหนด้วยกัน คุยกันทั้งวัน อยากบอกว่าทุกอย่างที่อยู่รอบตัวเราสามารถสอนเค้าได้หมดเลยค่ะ อย่าเน้นอะไรที่วิชาการ เค้าจะเบื่อและรำคาญ เพราะดิชั้นผ่านตรงนั้นมาแล้ว น้องเรนไม่ชอบให้อ่านหนังสือ น้องเรนไม่ชอบท่องศัพท์ แต่ตอนนี้เค้าจำศัพท์ได้มากมายจากการออกไปตลาด ทำครัวกับคุณแม่ ทำงานบ้านด้วยกัน อาบน้ำด้วยกัน ไปทำงานด้วยกันเพราะตอนนี้คุณแม่ลาออกมาทำงานที่บ้านแล้ว ทุกวันนี้ต้องพยายามศึกษาหาความรู้มากขึ้น ด้วยความที่เราไม่เก่งภาษาอังกฤษ อยากบอกคุณพ่อคุณแม่ที่ไม่เก่งภาษาเหมือนกันว่า ทุกอย่างเราจะผ่านมันไปได้ถ้าเราตั้งใจ มีสื่อบันเทิงหลายอย่างช่วยเราได้ มีweb 2pasaคอยเป็นที่ปรึกษาและให้กำลังใจเรา เมือ่เราเห็นพัฒนาการของเค้าแล้ว เราก็จะหายเหนื่อยทันที แต่หนทางยังอีกไกล ยังไงก็ต้องขอขอบคุณทุกกำลังใจและคุณครูห้องEnglish Clubที่ช่วยให้ดิชั้นเลิกกลัวที่จะพูดภาษาอังกฤษสักที