Tag: แม่เพ่ยขอแจม

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on July 30, 2011 at 9:58am in ห้องรับแขก วันพุธที่ 6 ต้นเดือนที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปทำกิจกรรมบางอย่างกับครอบครัวน้องพริม พูมของแม่เก๋คนสวย สมาชิกรุ่นเก่าลายครามของหมู่บ้าน แม้จะเก่าแต่ก็คอนเฟิร์มว่าไม่แก่..และไม่ได้เจอะเจอกันง่ายๆ ถึงจะอยู่ในรอบรั้วจังหวัดเดียวกันก็ตาม  เจอกี่ครั้งก็ต้องบอกว่าครอบครัวนี้คงมาตรฐานความสวยความหล่อเอาไว้ครบร้อยทั้งครอบครัว  ตกเย็น..นับเป็นความโชคดีของเรา ที่บังเอิญว่าคุณหมอกอล์ฟ พ่อน้องปิ่นหวานใจหมอเปิ้ลเดินทางมาประชุมที่กรุงเทพ และต้องกลับสุรินทร์ในค่ำคืนนั้น อุตส่าห์สละเวลามานั่งทานข้าวและจิบกาแฟด้วยกันย่านซอยอารีย์ …ทำให้เราได้มีโอกาสรับรู้เรื่องราวของประเทศไทยด้วยกันเอง..ที่หลายๆคนยังไม่มีโอกาสรับรู้..พร้อมกับภาพหวาดเสียวประกอบการรับประทานอาหาร….เอ่อ…เจริญอาหารขึ้นเยอะเลย  ฮ่าๆ ดีใจที่ได้เจอนะคะ  ขอบคุณทั้งสองครอบครัวค่ะ 

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on July 30, 2011 at 10:47am in ห้องรับแขก วันนี้มีโอกาสพบเจอกับครอบครัวแม่อ้อ พ่ออาร์ทและน้องฟ้าใส ที่ถือโอกาวเทศกาลวันหยุดยาวเดินทางจากระยองมาพักผ่อนที่กรุงเทพ..อ่ะนะ คนกรุงเทพแห่ไปเต็มระยอง คนระยองฮิเลยเผ่นมากรุงเทพ แต่เนื่องจากบ้านพี่อยู่ในช่วงซ่อมแซม จึงไม่มีพื้นที่จะรองรับแขกได้..เราจึงต้องพากันอพยพไปที่บ้านแม่แอนของน้องบุหลัน..นั่งลัลลาทำตนเสมือนเป็นเจ้าของบ้าน..อีกแล้ว  ต้องยอมรับว่าครอบครัวแม่อ้อเป็นครอบครัวตัวฮา..ชนิดจัดหนักกันเลยทีเดียว..เรียกว่าตลกตัวแม่..ตัวพ่อ..และตัวลูก..ครบทีมไม่แบ่งพื้นที่ให้ใครแทรกได้เลยทีเดียว เป็นครวามน่ารักที่อยากแบ่งปันอีกครอบครัวหนึ่ง..ใครมีโอกาส..ไม่อยากให้พลาดที่จะทำความรู้จักกับครอบครัวนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณแม่แอนที่ให้พี่ยืมบ้านตลอดเลย…แอนขายบ้านไป พี่คงลำบาก  ฮ่าๆๆ ขอบคุณพ่ออาร์ท แม่อ้อและน้องฟ้าใสนะคะ..สำหรับมิตรภาพและรอยยิ้มค่ะ

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on August 1, 2011 at 10:15am in ห้องรับแขก เมื่อช่วงสงกรานต์เย็นใจ..ได้พบกับครอบครัวใจเย็น นำทีมโดยพ่อชิน แม่โทปาซ น้องไข่มุกและคุณยายจากอยุธยา มาเยี่ยมมาเยือนกันถึงบ้าน…พร้อมโรตีสายใหม่อย่างเยอะ  ต้อนรับแขกบ้านด้วยอาหารแบบง่ายๆ..ก๋วยเตี๋ยวริมทาง..แฮ่ๆ คราวหน้าไปอยุธยาก็ขอเป็นก๋วยเตี๋ยวเรือบ้างนะคะ ครอบครัวน้องไข่มุกเป็นอีกหนึ่งครอบครัวที่พวกเราภูมิใจและต้องจดบันทึกไว้ถึงเรื่องราวเส้นทางการสอนภาษาที่สองให้กับน้องไข่มุก  แม่ปาซมีเรื่องราวดีๆมากมายที่พร้อมจะแบ่งปัน ใครมีโอกาส อย่าพลาดที่จะต้องทำความรู้จักกับครอบครัวนี้ให้ได้นะคะ  พี่คอนเฟิร์ม ขอบคุณนะคะพ่อชิน แม่ปาซ น้องไข่มุก

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on August 1, 2011 at 10:54pm in ห้องรับแขก เป็นการมีทติ้งพบปะกันครั้งแรก..นอกจากการพบกันที่ วช.เด็กสองภาษาระหว่างพี่กับคุณหมอหน่อยกุลกันยา แม่คนสวยของน้องนัท   คุณแอน แม่น้องบุหลัน คุณอ้อม แม่น้องปาล์มมี่ คุณหน่อยแม่น้องพอใจ  หมอนุ้ยแม่น้องพอดี  และคุณลี่แม่น้องมี่มี่ ผู้ที่สามารถบันดาลบ้านพี่ให้เป็นเกาะได้ในพริบตาทุกทีสิน่า  รวมถึงแม่เอ๋ของน้องบอส (ข้างบ้านพี่เอง)  ส่วนแม่กิ้ม แม่เล็กและแม่เก๋…เจอกันจนจวนเจียนจะนับเป็นญาติกันได้อยู่แล้วค่ะ  (ความรู้สึกเมื่อเดือนมีนาคมนะคะ..ปัจจุบันเปลี่ยนไปแล้ว ดีใจที่ได้เป็นพี่เป็นน้องเป็นญาติกับทุกๆครอบครัวค่ะ) เป็นมีทติ้งที่วุ่นวายที่สุดเท่าที่เจอะเจอมา เพราะเด็กเยอะเหลือเกินและแต่ละคนก็ไม่ได้อยู่ภายใต้คำสั่งอันประกาศิตของพ่อแม่ด้วย  แต่ก็นับว่าโชคดีที่บางช่วงเวลายังได้บรรดาคุณพ่ออย่างหมอต้น พ่อเอส พ่อโต้ง พ่อหนึ่ง และพ่อณัฐช่วยแบ่งเบาภาระกันไปบ้าง  ส่วนพ่อเป้…ไปงานแต่งงานนี่นา ฮ่าๆ วุ่นวายแต่ก็สนุกค่ะ ตอนแยกย้ายกันกลับบ้านตั้งสติไม่ทัน อาหารเลยเหลือบานทั้งคาวและหวาน แจกจ่ายใครก้ไม่ทัน เดินกลับกันแบบไม่ขอแบ่งปันกันเลย (ตอนหิ้วมาก้ไม่ปรึกษา ตอนกลับก้ไม่หิ้วกลับน๊า) ผลคือพี่ต้องเอาไปให้หลานๆช่วยทานกันสองวันเต็มๆ  บันทึกขีดเส้นใต้ตัวแดงเลยว่าจัดมีทติ้งคราวหน้า เคลียร์อาหารก่อนค่อยเปิดประตู งานนี้เป็นการลองลิ้มชิมรสซุปเปอร์หมูครั้งแรกด้วยค่ะ  ขอบคุณทุกๆครอบครัวเช่นเดิมจ้า

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on August 29, 2011 at 11:03am in ห้องรับแขก เสาร์ 27 สิงหาคม 2554 วันนี้มีนัดที่บ้านกับครอบครัวแม่โทปาซจากอยุธยา และแม่เอ๋จากรังสิต สองแม่นี้เจอกันไม่บ่อยแต่แป๊บเดียวเอง ความสัมพันธ์ในมิตรภาพก็ล้ำหน้าเกินกาลเวลาที่ได้เจอะเจอ  วันนี้จึงไม่มีใครยอมใคร คนหนึ่งหิ้วก๊วยเตี๋ยวเรือคนหนึ่งหิ้วโรตีสายไหม..ผลที่ออกมาจึงเป็นเรื่องของพุงกางไปตามๆกัน  (เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปหลักฐานเอาไว้..กินเกลี้ยงเลย) เอ๋รู้ไม๊ว่าพี่ต้องกินเตี๋ยวเรือถึงมื้อเที่ยงวันนี้เลยนะคะ ถ้าไม่มีกองทัพหลานๆมาช่วยน่ะ…กะให้เป็นชาวเรือไปเลยใช่ไม๊คะเนี่ย วันนี้เชิญสองแม่สองสไตล์มาลองเข้าแคมป์หนอนผีเสื้อฉบับมินิ..ฮ่าๆ คุณบิีกฝากขอบคุณหนอนน้อยสองตัวเอ๊ะหรือสองคน เอาไงดี..ไม่รู้ล่ะ  ขอบคุณนะคะ ปล.วันนี้แม่ปาซเห็นความน่าชังของเจ้าหนูเคนตะแล้ว..อดไม่ได้จะทบทวนบทเรียนเรื่องการวางแผนครอบครัว ฮ่าๆ ต้องสร้างให้ใหญ่เข้าไว้  พ่อชินว่าอย่างไรคะ…ไข่มุกอยากมีน้อง..แม่ของไข่มุกก็อยากมีน้องด้วย  อิอิ แม่เอ๋กับหนุ่มน้อยเคนตะ แม่โทปาซกับสาวไข่มุก ท่าคิดหนักขณะเล่นเกม…สวยเริ่ด ของฝากจากอยุธยา สาวไข่มุกกับรอยยิ้มพิมใจ..กว่าแม่จะจับอยู่นิ่ง พ่อชิน แม่ปาซ แม่เอ่ น้องไข่มุก น้องเรนและน้องเคนตะ 27 สิงหาคม ก็เป็นวันเกิดของหนุ่มน้อยคนนี้ด้วยน๊า…สุขสันต์วันเกิดครับ มีความสุขมากๆนะคะ

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on August 12, 2011 at 10:18pm in ห้องรับแขก ศุกร์ที่ 12 สิงหาคม 2554 นับเป็นวันดีๆอีกวันหนึ่งที่ได้มีโอกาสเปิดห้องรับแขกต้อนรับ ครอบครัวไวเกล ที่ซึ่งหากบอกเพียงแค่นี้ หลายๆคนคงงงๆ คิดไม่ออกว่าคือใคร แต่ถ้าบอกว่าครอบครัวแม่หน่อยและน้องพลอยชมพู สาวน้อยในตาใสลูกครึ่งไทย-เยอรมัน หลายคนคงรู้สึกคุ้นเคยมากกว่า แม่หน่อยและครอบครัวย้ายถิ่นฐานจากเยอรมนีมาปักหลักที่เมืองไทยครบ  1 ปีเต็มแล้ว พี่ได้เจอครอบครัวแม่หน่อยครั้งแรกเมื่อ 10 เดือนที่แล้ว และเฉียดๆกันอีกครั้งในงานมีทติ้งลูกหมูที่  TK PARK  นี่นับเป็นครั้งที่ 3 แล้ว การพบเจอกันครั้งนี้ เรารู้สึกเป็นกันเองมากขึ้น พูดคุยกันมากขึ้น เห็นการเปลี่ยนแปลงมากขึ้น เช่นน้องพลอยชมพูดูสูงขึ้น พ่อไรเนอร์ดูอารมณ์ดีมากขึ้นเพราะคงคุ้นชินกับเมืองไทยมากขึ้น  และแม่หน่อยที่ดูสวยขึ้น..อย่างแรงงงส์ มีไม่กี่ครั้งที่พี่จะรู้สึก มึน อึ้ง ทึ่งและหาทางไปไม่เป็น  กับคู่สนทนาและการพูดคุยกับแม่หน่อยหลังมื้ออาหารยามบ่ายในวันนี้..ความรู้สึกเช่นนี้ก็เกิดขึ้นอีกจนได้ มีนว่าจะเขียนเรื่องราววันนี้ยังไง อึ้งและทึ่ง..กับเรื่องราวของผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งที่สวมบทบาทหลากหลายให้กับชีวิตเหลือเกิน และเริ่มจะไปไม่เป็นเลยกับชีวิตตัวเอง ฮ่าๆๆ อยาบอกว่าให้ใช่จีพีเอสหรือมอเตอร์ไชต์รับจ้างนำทางเชียว..พี่ตีเลย หน่อยเล่าเรื่องราวของหน่อยเยอะมาก ..ก่อนจะจบด้วยคำถามว่า..หน่อยเห็นมีห้องรับแขก..ยังสงสัยว่าตัวเองจะได้มาเป็นแขกในห้องนี้หรือเปล่า….ฮ่าๆๆเล่นเอาพี่เขินเลยนะเนี่ย   ใครเลยจะรู้ว่าผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ นอกจากบทบาทแม่ที่คุณบิีกยกให้เป็นหนึ่งในยอดคุณแม่ต่างแดนที่สามารถสอนภาษาและวัฒนธรรมไทยให้ลูกได้อย่างสุดยอดแล้ว..(ถ้าใครได้มีโอกาสเจอน้องพลอยชมพู จะพบว่านอกจากน้องจะพูดและอ่านภาษาไทยได้อย่างชัดถ้อยชัดคำแล้ว ยังรำและไหว้อย่างไทยได้อ่อนช้อยด้วย)  คุณหน่อยยังเป็นนักแต่งเพลงที่มีผลงานเพลงออกสู่สาธารณะติดอันดับท๊อปชาร์ท เคยได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดดีไซน์เนอร์ของโรงเรียนสอนออกแบบชื่อดัง […]

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on July 30, 2011 at 10:31am in ห้องรับแขก เสาร์ที่ 9 ฤกษ์งามยามดี..รวมตัวกันปาร์ตี้หมูปิ้ง ซุปเปอร์หมูของแม่กิ้มอีกครั้ง…คงต้องเปลี่ยนจากซุปเปอร์หมู เป็นหมูปิ้งฮาเฮ เพราะเจอกันที่ไหน เฮฮากันที่นั่น คราวนี้ขนขบวนกว่าสิบครอบครัวไปถล่มบ้านแม่แอน พ่อต่ายและน้องบุหลันย่านเลียบทางด่วนรามอืนทรา  กลุ่มก่อการครั้งนี้ร่วมนำทีมโดยแม่กิ้มของยาโย   แม่ลี่ของมี่มี่ แม่หน่อยน้องพอใจ  แม่อ้อมน้องปาล์มมี่ แม่ขวัญน้องอิง แม่เอ๋น้องเรน แม่เล็กน้องเนย แม่เก๋น้องพริมพูม แม่ปาซน้องไข่มุก พ่อคิงส์น้องเบลส และงานนี้ยังเปิดตัวพ่อตั้วพ่อน้องข้าวหอมที่เรารู้จักกันดีในนามตลาดโบราณ ซึ่งงานนี้เป็นฮีโร่ของชาวเราเลยทีเดียว  เจอกันตั้งแต่บ่ายยามค่ำ…เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ ทิ้งไว้เพียงสายฝนที่กระหน่ำลงมาช่วยเจ้าของบ้านทำความสะอาด  ฮ่าๆๆ  ใช้เวลาในการพบเจอยาวนานหลายชั่วโมง..คงบรรยายบรรยากาศกันไม่หมด…ได้แต่เก็บเกี่ยวทั้งหมดไว้ในความทรงจำอีกครั้งกับมิตรภาพดีๆและไม่ลืมที่จะกล่าวคำว่า..ขอบคุณนะคะ

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on August 29, 2011 at 10:19am in ห้องรับแขก วันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม  2554 พี่ชวน..เล็กไปกินข้าวกัน  น้องสาวที่มีบุคลิกเฉพาะตัว บรรยายไม่ยาก..แต่ก็ยากจะเขียนถึง  ฮ่าๆ ได้เจอะเจอครอบครัวนี้อย่างเป็นทางการครั้งแรกเมื่อเดือนสิงหาคม 2552 เมื่อคราวไปอัดรายการครอบครัวเดียวกัน ที่คุณบิ๊กเชิญให้เป็นตัวแทนหมู่บ้านเด็กสองภาษา ถ่ายทอดเรื่องราวประสบการณ์ต่างๆบนเส้นทางการสร้างเด็กสองภาษาเพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้กับอีกหลายๆครอบครัวที่กำลังจูงมือเดินตามกันมา จนน้องเนยกลายเป็นขวัญใจพ่อยกแม่ยกไปกันเลยทีเดียว  แม้แต่อาม่าของพี่เพ่ยเพ่ยก็ยังปลื้มเจ้าหนูตัวเล็กช่างฉอเราะคนนี้ เล็กแม่น้องเนย..จัดเป็นคุณแม่เจ้าปัญหา (เจ้าคำถาม) ขั้นเทพเชียว พอนึกย้อนไป เธอจะเป็นคนที่มีคำถามที่ต้องการคำตอบเกือบจะตลอดเวลา นี่ถ้าเข้าฝันใครได้ เธอคงถอดจิตไปถามคำถามคนที่เธออยากถามในฝันแล้วแน่ๆ (ทุกวันนี้แม่น้องเนยทำงานประจำ  เวลาในการสร้างคำถามจึงหดน้อยลงไปด้วย)  ทุกๆวันแม่น้องเนยจะมีคำถามอยู่ที่ห้องภาษาอังกฤษตลอดเวลา ประโยคนี้พูดอย่างไร ประโยคนั้นว่าอย่างไร  จนบางครั้งเราก็อดงงไม่ได้ว่าเอาคำพูดประโยคแบบนี้ใช้กับลูกแล้วหรือ ถ้าวันไหนไม่มีคำถามจากแม่น้องเนย แสดงว่าวันนั้นคลับอิงลิชปิดปรับปรุง..ซึ่งไม่เคยมี นับเป็นแม่ที่สร้างสีสันมากระดับเซียนคนหนึ่งเลย อานิสงค์ให้ผู้อื่นพลอยได้รับความรู้ไปด้วย   จากการถามเขาไปเยอะๆ วันนี้เลยต้องกลายเป็นผู้ตอบบ้างแล้วล่ะ  ..เพราะเกือบทุกครั้งที่มีการจัด workshop  ครอบครัวน้องเนยจะคอยก้าวเป็นกำลังใจอยู่เคียงข้างกันเสมอ ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล..แล้วก็จะช่วยคอยตอบคำถามและให้กำลังใจแก่ครอบครัวสองภาษารุ่นใหม่ๆอย่างเสมอมา เป็นเหมือนน้อง..เหมือนมือซ้ายมือขวา…เหมือนก๊าซออกซิเจน ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ เหมือนสายฝนแสงแดด..ร้านเซเว่น อิเลฟเว่น หรืออะไรก็ได้ที่วนอยู่รอบๆตัวตลอดเวลา… เราเจอกันบ่อย  กินข้าวด้วยกันบ่อย…ทุกๆอย่าง ทุกๆความรู้สึกมันฝังอยู่จนเป็นเรื่องที่ไม่ต้องบรรยายก็รู้กัน […]

Posted by แม่เพ่ยขอแจม on August 27, 2011 at 12:01pm in ห้องรับแขก เช้าวันศุกร์ 26 สิงหาคม 2554 พี่ถาม : วันนี้เรามีนัดต้องทำอะไรที่ไหนหรือเปล่า ? คุณบิ๊กตอบ : เรามีนัดกินข้าวกับญาติเราไง ย้อนหลังไปเมื่อปลายปี 2552 ในเวิร์คช๊อปเด็กสองภาษาครั้งที่ 3  เราได้มีโอกาสทักทายสมาชิกหมู่บ้านสองภาษาหลายครอบครัว 1 ในนั้นเป็นคุณหมอแม่ลูกแฝดที่เราเคยได้ยินชื่อมานาน แต่ยังไม่เคยทักทายอย่างเป็นทางการ เมื่อได้พบเราก็รู้สึกว่า สวยสมคำลือ เสียดายที่ไม่ได้เจอน้องฝาแฝด..เจอแต่ใครก็ไม่รู้ยืนอยู่ข้างๆน้องหมอคนสวย..ตาปรือๆ จะหลับก็ไม่หลับ จะตื่นก็ไม่ตื่น..แอบนินทาในใจ..คงเป็นพวกติสๆ ทำงานดึกล่ะสิเนี่ย มารู้ตอนจบงานว่าเป็นคุณหมอ ว๊าย !!  ผ่านไปสามเดือน..เทพองค์ไหนดลใจให้พี่กระโดดขึ้นแท๊กซี่ไปเจอครอบครัวหมอเล็กอีกครั้งที่สถานีรถไฟหัวลำโพงก็ยากจะเดา ได้เจอะเจอสองสาวมหัศจรรย์ตัวจริงเสียงจริง ลีลาฮากวนได้ใจ พร้อมคำทักทายคำแรกจากพ่อนิก ที่ชวนให้จดจำไม่รู้ลืม การเจอครั้งที่สองนี้ ทำให้พี่ตั้งใจแน่วแน่ว่า..ครอบครัวนี้ไปไหน ฉันไปด้วย เพราะต่อให้น้ำท่วม จลาจล  ปิดประเทศประท้วง..เราก็ไม่อดตายง่ายๆ…แค่เดินทางจากกรุงเทพชุมพร  หมอยังขนเสบียงราวกับว่าจะเดินทางสิบวัน  เรานักกัน 6 โมงเย็นที่ CDC เลียบทางด่วนรามอินทรา ระหว่างที่พี่เดินเล่นรอ ครอบครัวน้องหมอก็ลั้ลลาอยู่ที่โยโย่แลนด์ สวนสนุกในห้างดัง  ฮ่าๆๆ  […]